Berengeur niet verminderd door speciaal voeder

Ongewenst berengedrag wordt niet verminderd door beren uit dezelfde worp bij elkaar te houden of ze gelijktijdig te voederen. Verder heeft ook het geven van een speciaal aflevervoeder, gericht op minder berengeur, geen duidelijk effect op het voorkomen van die geur. Dat blijkt uit onderzoek van Wageningen UR Livestock Research en het Varkens Innovatie Centrum Sterksel.

Het houden van beren kan voor onrust zorgen door vecht- en springgedrag. Dit gedrag kan mogelijk verminderd worden door beren uit dezelfde worp vanaf de geboorte tot de aflevering bij elkaar te houden, en door ze tegelijkertijd te laten eten. Dit zou zelfs het aantal beren met berengeur kunnen verminderen.

Met die gedachte in het achterhoofd hebben de wetenschappers onderzocht wat het effect is van het bij elkaar houden van biggen uit dezelfde worp (versus het mengen van beren uit verschillende worpen), het gelijktijdig voederen via een lange trog (versus het volgtijdig voederen via een droogvoederbak) en het voederen met speciaal aflevervoeder (versus het voederen met standaard eindvoeder), op gedrag, technische resultaten en berengeur.

Het onderzoek is uitgevoerd met 720 vleesvarkens, verdeeld in 24 hokken met 12 beren uit dezelfde worp en 24 hokken met 12 andere beren. Ter controle werden ook 12 hokken met alleen zeugen opgelegd. De vleesvarkens die volgtijdig gevoederd werden via de droogvoederbak kregen onbeperkt voeder, de vleesvarken die gevoederd werden via de lange trog kregen driemaal daags voeder. Op 4 verschillende momenten doorheen het experiment werden gedragswaarnemingen op hokniveau uitgevoerd. Daarbij werd vooral gekeken naar springgedrag. Ook op individueel dierniveau werden waarnemingen uitgevoerd, naar huidbeschadiging en beenwerkscore (normale gang of kreupel?).

Uit de resultaten blijken geen duidelijke verschillen in springgedrag en huidbeschadiging tussen de hokken met beren van dezelfde worp en hokken met beren van verschillende worpen. Het percentage dieren met springgedrag was in beide condities laag, wat de onderzoekers als mogelijke reden aanhalen voor het ontbreken van een verschil. In eerder Zweeds en Frans onderzoek werd immers wel een verschil gevonden. Ook het gelijktijdig laten eten via een lange trog vermindert het ‘ongewenste gedrag’ van de beren niet.

Wat de technische resultaten betreft, valt slechts één verschil op: vleesvarkens die drie keer per dag droogvoeder krijgen via een lange trog nemen minder voeder op en groeien langzamer dan vleesvarkens die onbeperkt droogvoeder krijgen via een droogvoerderbak. Het geven van speciaal aflevervoeder of het samenhouden van beren uit dezelfde worp heeft daarentegen geen effect op de technische resultaten.

Ook de effecten op berengeur blijven uit. Noch het samenhouden van beren uit dezelfde worp, noch het gelijktijdig voederen, noch het geven van speciaal voeder gericht op het verminderen van berengeur, vermindert het aantal gevallen van berengeur.

Over het algemeen concluderen de onderzoekers dus dat de onderzochte maatregelen het ‘ongewenste gedrag’ van beren en het voorkomen van berengeur niet verminderen. Beide zijn immers complexe gegevens. Vervolgonderzoek moet nu uitwijzen of lichtkleur (normaal versus groen) en lichtregime, groepsgrootte (12 versus 24 vleesvarkens per hok) en het plaatsen van een schuilwand in het hok, wel een effect hebben.

Het onderzoek maakt deel uit van het vijfjarige project ‘Stoppen met castreren’, dat wordt uitgevoerd in opdracht van het Nederlandse Ministerie van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie en het Productschap Vee en Vlees.

Meer info: Effect van oplegbeleid, voersysteem en voersamenstelling op gedrag van beren en berengeur