"Vlaamse boeren hebben wel een goede graanprijs nodig"

De hoge graanprijzen zijn alleen voor de graantelers een goede zaak en zij zorgen voor minder dan 10 procent van het inkomen in de Vlaamse landbouw, zei Piet Vanthemsche in Trends. “Vergeet niet dat goede graanprijzen de prijs ondersteunen van andere teelten”, repliceert graanhandelsfederatie Synagra. “Bovendien zijn de inputprijzen voor graanteelt dusdanig gestegen dat hogere graanprijzen absoluut noodzakelijk zijn.”

Synagra, de beroepsvereniging van de graanhandelaars, reageert op een artikel in Trends waarin Boerenbondvoorzitter Piet Vanthemsche het positieve effect van hoge graanprijzen voor de Vlaamse landbouw minimaliseerde. Hij benadrukte vooral de schaduwzijde in de vorm van hoge voederprijzen voor veehouders. 

“Goede graanprijzen gelden als stok achter de deur om de prijzen van andere teelten en het landbouwinkomen uit die teelten op korte termijn te stimuleren”, weerlegt Synagra-voorzitter Jean Maertens. Graan verkopen op de termijnmarkt laat landbouwers toe om hun marge op voorhand vast te leggen en de rekening te maken tegenover andere teelten.

Het areaal graangewassen (inclusief dorsmaïs) in Vlaanderen beslaat ongeveer een kwart van alle landbouwgrond. “Wanneer we het areaal grasland in mindering brengen, loopt dat zelfs op tot 40 procent van het areaal cultuurgewassen”, illustreert Maertens het belang van graanteelt. Ook zijn de inputprijzen (gewasbescherming, kunstmest, zaaigoed en loonwerk) voor de graanteelt dusdanig gestegen dat hogere graanprijzen volgens Maertens absoluut noodzakelijk zijn.

Voor het kalenderjaar 2009 bedroeg de gemiddelde producentenprijs voor voedertarwe amper de helft van het seizoen 2007-2008, “maar toen was er niemand die de alarmbel voor de boeren luidde en de consument profiteerde niet van goedkopere voedingswaren”. Gelet op de onvoorspelbaarheid van de weersomstandigheden acht Maertens het mogelijk dat dergelijke prijsevoluties zich herhalen en de graanprijzen even snel kelderen als ze dit jaar stegen. Hij vindt het dan ook onverstandig om biobrandstoffen meteen neer te sabelen.

Synagra erkent wel de nefaste invloed van hoge graanprijzen op de dierlijke productie, maar merkt wel op dat meer biobrandstofproductie uit granen ook meer nevenproducten betekent die in toenemende mate als eiwitbron kunnen worden aangewend. Hoge graanprijzen zouden ook voor de veehouderij geen probleem zijn als de verkoopprijzen van vlees, melk en eieren onlosmakelijk de kostprijs van de grondstoffen volgen, “maar op dat vlak is nog veel werk aan de winkel”.