Veldbezoeken stimuleren omschakeling naar biolandbouw
nieuwsDe vaste locatie voor de bedrijfsbezoeken is het melkveebedrijf ‘Den Groeshaert’ in Poederlee. Het is een grondgebonden melkveebedrijf met een eigen ruwvoederwinning. Bijkomend biologisch krachtvoer wordt aangekocht. Bedrijfsleider Joris Willems schakelde de afgelopen jaren over op biologische teelt als gevolg van de groeirem in de melkveesector en de beperkingen inzake bemesting doordat zijn bedrijf in een waterwingebied gevestigd is. Nu hanteert hij bijvoorbeeld de biologische bemestingsnorm van 2 grootvee-eenheden per ha.
Doordat steeds hetzelfde bedrijf bezocht wordt, kunnen tijdens de veldbezoeken opduikende problemen concreet besproken worden. Wat is de oorzaak van een aantal verschijnselen, hoe pakt de biologische boer deze problemen aan, etc. Tegelijkertijd zal vanuit de praktijk aan de bezoekers verteld worden waarom bepaalde problemen zich bij de biologische teelt net niet voordoen.
Meer informatie: Wim Govaerts, tel. 0477/77 46 95.
BIOLOGISCHE LANDBOUW
Op 3393 ha wordt in Vlaanderen biologisch geteeld. Dat is 0,53 procent van de totale landbouwareaal. Op zich oogt het areaal zeer bescheiden, maar de trend is stijgend. Zo steeg het aantal biologische landbouwbedrijven tussen 1997 en 2000 van 107 tot 231.
Tussen 1999 en 2000 steeg het aantal biobedrijven met 34 procent. In diezelfde periode nam het areaal toe met 670 ha, een groei van 25 procent. Terwijl de biologische sector in het verleden voornamelijk sterk groeide in Wallonië, kent nu ook Vlaanderen dus een flinke groei.
De omschakeling naar biologische landbouw krijgt impulsen vanuit het beleid. Een jaar geleden werd het Actieplan Biologische Landbouw opgemaakt. Toen werden een 19-tal concrete actiepunten opgesteld.
Een bijkomende impuls komt vanuit de markt, waar de vraag het aanbod blijft overstijgen. Zo verdrievoudigde tussen 1998 en 2000 het verbruik van bio-melk. Dit terwijl de prijs van de bio-melk stabiel bleef.
Anderzijds blijft diezelfde markt een zorgenkind. De samenleving pleit via politiek, media, opiniemakers voor een duurzame landbouw, maar is anderzijds nog onvoldoende bereid om te betalen voor een eerder kleinschalig landbouwmodel met hoge kwaliteitsnormen op het vlak van voedselveiligheid, milieubewustzijn en dierenwelzijn.
Deze tweeslachtigheid is een belangrijke rem om de landbouw verder te oriënteren in een meer duurzame richting. Sensibilisatie inzake duurzame landbouw is dus nodig aan aanbod- én vraagzijde om enerzijds het productieproces maar anderzijds dus ook het consumentengedrag te verduurzamen.