"Lambermont-onderhandelaars maken tactische fout"

De Vlaamse Lambermont-onderhandelaars begaan een tactische vergissing door akkoord te gaan met een regionalisering van de gemeente- en provinciewet zonder voorafgaandelijke waarborgen voor de Vlamingen in Brussel op gemeentelijk vlak te eisen. Dat zegt de CVP. De oppositiepartij vindt het ook fout een koppeling te aanvaarden tussen de Franstaligen in de rand rond Brussel en de Vlamingen in de hoofdstad.

Dat de vertegenwoordigers van de federale en deelstaatregeringen opnieuw moeten onderhandelen over de eerder bereikte Hermes- en Lambermontakkoorden vindt de CVP een eigenaardige zaak. Volgens Luc Van den Brande is het ook niet duidelijk wie namens wie aan de onderhandelingstafel zit. De CVP pleit voor een dialoog van gemeenschap tot gemeenschap.

Volgens de Vlaamse christendemocraten worden er zoveel middelen naar de Franse gemeenschap doorgeschoven dat die geen vragende partij meer zal zijn voor verdere stappen in de staatshervorming. Een bevoegdheidsuitbreiding zoals de overheveling van het gezins- en gezondheidsbeleid die werd gevraagd in de resoluties van het vorige Vlaams Parlement is voor jaren geblokkeerd, aldus de CVP.

De partij voorspelt dat het tijdens deze legislatuur bij de volgens haar beperkte Sint-Eloois-, Hermes- en Lambermontakkoorden zal blijven. Dat is allesbehalve een trendbreuk. Dan waren de communautaire akkoorden van 1980, '88 en '92 van een ander kaliber, aldus voormalig vice-premier Herman Van Rompuy.

Van den Brande zag geen meerwaarde in het Hermesakkoord dat de defederalisering van landbouw en buitenlandse handel regelt. Het landbouwluik zal enkel tot een totale versnippering van bevoegdheden leiden en buitenlandse handel wordt afhankelijk van een samenwerkingsovereenkomst tussen de gewesten, wat tot een hybride situatie zal leiden.

Ludwig Caluwé hekelde de oncontroleerbaarheid van de verdeling van de BTW-middelen voor het onderwijs op basis van de leerlingentellingen uit het Sint-Elooisakkoord. Nochtans zal dit het definitieve systeem worden. De door de gemeenschappen binnengeleverde diskettes zijn vernietigd. Er rest nog één exemplaar, aldus Caluwé.

Bij het Lambermontakkoord (herfinanciering gemeenschappen, fiscale autonomie, overheveling gemeentewet) heeft men volgens hem de fout begaan de overheveling van bijkomende bevoegdheden (kinderbijslag, gezinsbeleid, gezondheidszorgen) niet op tafel te leggen bij de afspraak om de BTW-dotatie voor de gemeenschappen op termijn te koppelen aan de economische groei. In het verleden zijn bijkomende middelen steeds aan overdracht van bevoegdheden gekoppeld, aldus Caluwé.

De regeling voor fiscale autonomie (met ondermeer marges voor kortingen op de personenbelasting) krijgt van de CVP ook een onvoldoende en is volgens haar niet meer dan een verduidelijking van de bevoegdheden waarover de gewesten reeds beschikken. Van een echte fiscale autonomie op basis van de personenbelasting die Vlaanderen 25 miljard meer zou opbrengen, is geen sprake, aldus Caluwé.

Brigitte Grouwels benadrukte dat het Lambermontakkoord zondigt tegen de Vlaamse krachtlijnen voor een volgende staatshervorming waarin sprake is van de tweeledigheid van de federale staat. Lambermont versterkt de positie van Brussel als volwaardig gewest en verzwakt dus de positie van de Vlamingen in de hoofdstad.