"Koolzaadteelt is een boeiend gegeven"

Landbouwers als olieproducenten. Pomphouders in rubberlaarzen en boerenkiel. Het klonk een tijdje geleden nog onwezenlijk, maar nu wordt ABS-voorzitter Camiel Adriaens in De Morgen betiteld met 'sjeik Camiel'. De teelt is gestart, de eerste partijen koolzaad bloeien, de eerste persen zullen straks persen en de eerste plantaardige olie moet in het najaar vloeien. Maar een nieuwe teelt zorgt traditioneel ook voor terguhoudendheid, kritiek en ook veel praat voor de vaak, zo stelt de krant vast.

"Koolzaad is een boeiend gegeven", zegt François Huyghe van de Boerenbond, "maar de landbouwer staat andermaal voor een uitdaging. Hij wordt weliswaar aangemoedigd door de overheid om op de energietrein te springen, maar een echte ondersteuning ontbeert hij". In de praktijk blijken er vele vragen te zijn. Er liggen nogal wat beestjes en schimmels op de loer. "Hamvraag is wat de oogst zal brengen", aldus Huyghe.

Dat onze boeren ook met vragen zitten over de nieuwe teelt, blijkt ook bij het West-Vlaamse Proefcentrum van Beitem, waar Greet Ghekiere de evoluties op het koolzaadveld volgt. "Koolzaad wordt een makkelijk gewas genoemd, dat overal gedijt, maar wij hebben gemerkt dat koolzaad nogal veeleisend is naar bodemstructuur toe. Bovendien is er ook het probleem van de vruchtwisseling. Een landbouwer kan maar één keer in de vier jaar op eenzelfde veld koolzaad planten".

Daarnaast zijn er ook allerlei beestjes die de teelt van koolzaad bedreigen: aardvlooien, kevers, slakken, maar ook duiven. Een ander aandachtspunt is de oogst. "Er mag niet te veel zaad op de bodem vallen", legt Ghekiere uit. "Koolzaad is een peulvrucht, dus in die peul steekt zaad. En wanneer dat achterblijft op het veld, dan begint het opnieuw te kiemen". Ook bij de persing moet er opgelet worden. "Het ideale vochtpercentage is 9 procent. Pas dan kan je beginnen persen".

Camiel Adriaens, voorzitter van de landbouworganisatie ABS en zelf koolzaadteler, is er redelijk gerust in. "In koolzaad kan niet veel gebeuren als je op alles voorzien bent. Dat betekent: akker mooi klaargelegd en de juiste bespuiting doorgevoerd op het juiste moment". ABS is al geruime tijd op zoek naar alternatieven om zich voor te bereiden op een periode waarin er gewoon geen subsidies meer worden uitbetaald. "We moeten weer zelfbedruipend worden. We zouden ook onze hele opbrengst aan Duitsland kunnen verkopen, maar dat willen we niet, want dan zijn we opnieuw afhankelijk", besluit Adriaens.