Vloeibare perenstroop is Idee van 't Jaar in fruitteelt

Voor de tweede maal werd tijdens de Jaarvergadering Fruit in Sint-Truiden een trofee uitgereikt aan de fruitteler met het ‘Idee van ‘t Jaar’. De drie finalisten hadden dit jaar gemeen dat ze na het handelsembargo van Rusland even perplex stonden, maar hun moed en creativiteit weer bijeen raapten in een originele poging om de afzet van appels en peren vlot te trekken. Fruitbedrijf Nickmans klopte bij ILVO aan om van Durondeau-peren een vruchtensap te persen. Fruitsnacks, het bedrijf van Karel Paesmans, leverde ‘toffe peer’ fruitmanden aan bedrijven waarvoor de Rusland-crisis de trigger was om werknemers meer lokale producten te laten consumeren. Maar de trofee en bijbehorende geldprijs en reischeque ging naar Hugo Jacobs die met zijn fruitoverschot naar de stroopfabriek van Borgloon trok. Een vloeibare perenstroop, perfect als alternatief voor suiker, is het resultaat.

Dit jaar was het door de Rusland-crisis niet lang zoeken naar een thema voor de Jaarvergadering Fruit, de feestelijke studieavond die ieder jaar georganiseerd wordt door de redactie van het vakblad Fruitteeltnieuws en diens partners (pcfruit, Studiekring Guvelingen en de vakgroep Fruit van Boerenbond). Voor de sector gebeurde wat al enige tijd gevreesd werd en waarvoor sectororganisaties (Boerenbond, veilingen, enz.) meermaals gewaarschuwd hadden: onze belangrijkste afzetmarkt voor conference-peren viel van de ene op de andere dag weg. In 20 jaar tijd is de perenproductie in onze regio verdubbeld, met dank aan de Russen die geen genoeg konden krijgen van de Belgische peren. Plots veranderde dat, met alle gevolgen van dien voor de prijsvorming.

Bij de start van de pluk zaten de fruittelers met de handen in het haar. Ze vreesden een hoge en kwalitatief goede oogst aan de straatstenen niet kwijt te geraken. “Maar de telers en handelaars bleven niet bij de pakken zitten en kwamen met creatieve oplossingen”, zegt Etienne Leclère, voorzitter van Studiekring Guvelingen. Leclère is terecht onder de indruk van de veerkracht en creativiteit van fruitbedrijven, zo leren de inzendingen voor de wedstrijd Idee van ’t Jaar.

De broers Mark en Erik Nickmans van het gelijknamige fruitbedrijf uit Halen lieten zich inspireren door de laureaat van het jaar voordien. Toen ging de zuurstofvrije spiraalfilterpers van het ILVO met de prijs aan de haal. Zij vroegen de onderzoekers van de Food Pilot om bij wijze van proef vruchtensap te persen van Durondeau-peren dat ze verkochten tijdens een opendeurdag op zijn bedrijf. Dat was zo’n succes dat de gebroeders Nickmans gesprekken aanknoopten met het hoofdkwartier van een retailer om het sap op grote schaal te kunnen produceren en verkopen.

Een spiraalfilterpers aanschaffen, is zo duur dat fruitbedrijf Nickmans een kleinschalige persing geen optie vindt en meteen wil uittesten of er een voldoende grote markt is voor het sap. Maar de onderhandelingen om bij een retailer in het schap te belanden, vergen veel geduld terwijl de 180 ton Durandeau-peren maar een drietal maanden in de frigo bewaren. Daarom hebben de fruittelers op eigen risico de sprong gewaagd en lieten ze appel-perensap persen. Het gemengde vruchtensap van Durondeau-peer en Jonagored-appels is zo fris en bijzonder van smaak dat zij er vertrouwen in hebben dat het zijn weg naar de markt wel zal vinden.

Karel Paesmans is al langer in de weer met fruitmanden maar door (dankzij?) de Ruslandcrisis ervoer hij spontaan vraag naar lokaal geproduceerd fruit vanwege grote bedrijven zoals Total. Zij vervingen exotisch fruit zoals bananen en sinaasappelen door fruit van eigen bodem voor hun werknemers. Hij stelde fruitpakketten van zeven en tien kilo samen waarin de conference vergezeld ging van twee minder bekende soortgenoten: Doyenné en Durondeau. In elke mand werd een folder gestoken met perenrecepten en uitleg over de verschillende soorten peren.

Paesmans zijn missie is de Belgen meer peren doen eten want de drie kilo per jaar die ze nu verorberen is peanuts in vergelijking met een gemiddelde consumptie van 17 kilo per inwoner in zuiderse landen. Het minste wat je kan zeggen, is dat hij zijn steentje bijdraagt. Naast de 20.000 fruitmanden die hij jaarlijks vermarkt, verlieten reeds tien ton ‘toffe peren’ zijn bedrijf. Paesmans benadrukte dat het succes van zijn fruitpakketten zich niet alleen laat afmeten aan de directe verkoopcijfers. “Op deze manier leren mensen de Durondeau-peer kennen, wat ongetwijfeld de vraag naar deze peer in de winkels zal doen stijgen.”

Het Rusland-débacle deed fruittelers grondig nadenken over de afzet van hun product, zo ook de door het publiek verkozen winnaar van het Idee van ’t Jaar Hugo Jacobs uit Sint-Truiden. Jacobs probeert al langer een eigen koers te varen door op verschillende paarden (variëteiten, nvdr.) te wedden en zijn activiteiten te diversifiëren. Hij teelt kersen onder kappen, heeft een 30-tal bijenkasten zodat hij Haspengouwse honing kan verkopen, brengt ook eigen confituur, gelei en appelsap aan de man en organiseert leuke activiteiten voor dagjestoeristen. Dat volstond deze keer niet om uit de greep van de crisis te blijven zodat hij met zijn overtollige peren naar de stroopfabriek van Borgloon trok.

Jacobs liet van zijn peren een stroop maken, gemengd met appelstroop maar toch anders dan degene die we kennen uit de supermarkt. Het product is vloeibaar en daardoor voor veel meer bereidingen geschikt dan alleen als boterhammen- of pannenkoekenbeleg. “Denk aan vleessauzen, woksauzen, als ingrediënt in nagerechten, enz.” Volgens Jacobs kan de perenstroop zelfs dienen als zoetmaker in thee. De verkoop op de plaatselijke fruitmarkt werd een succes en Jacobs timmert nu verder aan de weg door middel van proeverijen. Zijn stroop wordt aangeboden in delicatessenzaken en via het distributiekanaal Puur Limburg binnenkort ook in een aantal supermarkten.