"Vergisting is duurzame verwerking van organisch afval"

“Groene stroom uit mestvergisting, gaat door een moeilijke periode. De buren lusten ze niet en zonder subsidies waren ze niet rendabel”, schreef De Standaard vorige week. “De krant vergeet echter dat vergisting een duurzame verwerking van organische afvalstromen is en geen enkele hernieuwbare technologie rendabel is zonder subsidies”, reageert het kenniscentrum Biogas-E.  

Het artikel in De Standaard stelt de vergistingssector in een niet al te positief daglicht. “Vergisting van mest en gewassen als bron van groene stroom werd halfweg de jaren 2000 nog gehypet, maar waar de sector verdubbelde tussen 2008 en 2010, kwam er sindsdien nauwelijks capaciteit bij. Enkele installaties gingen failliet of lagen maanden stil, op zoek naar een overnemer. Vandaag zijn er in Vlaanderen 36 vergisters, waarvan 25 in landbouwgebied, en Biogas Goetry is één van de weinige in aanbouw”, luidt het.

Knelpunten zoals de stijgende grondstofprijzen, steeds strengere milieunormen en de kostprijs voor verwerking van het digestaat doen de sector stagneren, bevestigt Lieven Demolder van Biogas-E vzw. Hij wijt de stagnatie van de sector deels aan de inputstromen die duurder worden als gevolg van het subsidiëren van energieproductie uit hernieuwbare bronnen. “Gelukkig is Vlaanderen goed in het vergisten van afval en mest waar we voldoende van hebben”, zegt Demolder. Biogasinstallaties gebruiken hier nauwelijks energiemaïs. “Vlaanderen heeft de afgelopen decennia immers heel wat kennis verzameld bij het verwerken van organische afvalstromen.”

De faillissementen zijn dan ook niet alleen te wijten aan de marktomstandigheden, maar ook aan factoren zoals problemen bij het moederbedrijf of een slechte proceswerking waardoor de volledige capaciteit niet benut kan worden. “Maar ook in deze moeilijke tijden blijft de sector voor toegevoegde waarde zorgen want Vlaanderen heeft technologie in huis die exporteerbaar is. Dit onderscheidt de vergisting van zonnepanelen, waar de toegevoegde waarde enkel zit in het plaatsen van pv-systemen”, meent Demolder.

Vergisting heeft een ecologische meerwaarde door de duurzame verwerking van organische afvalstromen, de hygiënisatie van besmet materiaal, het vermijden van broeikasgasemissies bij natuurlijke afbraak en door de productie van groene stroom en warmte uit hernieuwbare bronnen. “Die groene warmte kan benut worden bij de verwerking van het eindproduct of digestaat”, weet Demolder.

“Vergisting is geen oplossing voor het mestprobleem omdat de nutriënten niet uit de vergiste mest verdwijnen”, verklaart Demolder, “maar er dienen zich wel kansen aan zoals de verwerking van het digestaat tot een soort kunstmest.” Samen met andere organisaties ondersteunt Biogas-E ook het geschikt maken van vergisters voor andere afvalstromen (bermmaaisel, GFT, enz.).

Wie nu wil investeren in een vergister, kiest volgens Biogas-E voor een zo groot mogelijke installatie om de kosten per kWh te drukken. Daarnaast zijn ook kleine installaties populair die energie opwekken met behulp van de bedrijfseigen mest.