The Times onthult verhaal van persoon met MKZ

nieuws
"Hij heeft altijd geweten dat hij een rare kronkel was in de Britse medische geschiedenis. Op een bepaalde manier was hij er trots op. Hij maakte er vaak grapjes over dat hij eigenlijk echt een dier moet geweest zijn". Dat zegt Amanda Brewis, dochter van het enige menselijke slachtoffer van het mond- en klauwzeervirus in Groot-Brittannië, maandag in The Times.
26 maart 2001  – Laatst bijgewerkt om 14 september 2020 13:51
"Hij heeft altijd geweten dat hij een rare kronkel was in de Britse medische geschiedenis. Op een bepaalde manier was hij er trots op. Hij maakte er vaak grapjes over dat hij eigenlijk echt een dier moet geweest zijn". Dat zegt Amanda Brewis, dochter van het enige menselijke slachtoffer van het mond- en klauwzeervirus in Groot-Brittannië, maandag in The Times.

Het verhaal van Bobby Brewis, en over hoe hij 35 jaar geleden dezelfde symptomen vertoonde als het vee en de schapen op de boerderij van zijn familie op een afgelegen gebied in de provincie Northumberland, heeft belangrijke gevolgen voor landbouwers, veeartsen en slachters. Tot aan zijn dood zes jaar geleden was Brewis het levende bewijs dat de mens ook MKZ kon krijgen, aldus The Times.

Door de jaren heen werden wel meer verdachte gevallen overgemaakt aan het Animal Virus Institute in het Britse Surrey, maar slechts één ervan kon worden bewezen. Brewis' geval is zo zeldzaam dat zelfs zijn familie hem niet geloofde toen hij volhield dat hij leed aan MKZ nadat er zich storende wondes op zijn tong en lichaam begonen te vormen.

Meer dan drie decennia lang bleef de man in de anonimiteit als een ongenaamde patiënt in het Britisch Medical Journal (BMJ). Het verhaal over hoe hij de ziekte opliep, leeft nog in de herinnering van zijn toenmalige buren.

In juli 1966 werd een geïsoleerd geval van MKZ genoteerd op de 500 are grote boerderij in Flotterton Hill. Brewis woonde op dat moment bij zijn broer Billy op diens boerderij in het gehucht Yetlington, op een steenworp van waar de ziekte uitbrak. Brewis was volgens The Times bij hem ingetrokken nadat hij zijn eigen boerderij kwijt was geraakt.

Het virus sloeg over naar Yetlington door een geïnfecteerde stier uit Flotterton Hill. Op 22 juli 1966 werd de MKZ vastgesteld. De toen 35-jarige Brewis zag hoe de dieren twee dagen later vernietigd werden, maar nam niet rechtstreeks deel aan het proces. Wetenschappers meldden later dat de melk op het bedrijf afkomstig was van de besmette koeien.

Vier dagen later begon Brewis te klagen over een droge keel. Hij kreeg koorts en begon blaren op zijn handen te krijgen. Tijdens de daaropvolgende drie tot vier dagen namen de blaren toe, vooral op zijn tong en tussen zijn tenen. Na enkele weken verdwenen de blaren, maar een week nadien verschenen ze opnieuw. Hetzelfde scenario vond vijf maanden later opnieuw plaats. Volgens het BMJ ervaarde Brewis de wondes als "storend en tintelend, terwijl zijn tong warm, tintelend en droog aanvoelde", schrijft The Times.

Terwijl zijn zaak weinig lokale interesse kon losweken, ontstond volgens The Times elders, in het Algemeen Hospitaal in Newcastle waar zijn zeldzame aandoening erkend werd, daarentegen opwinding. Het resultaat van een van de tests luidde immers: positief voor type O van MKZ. Het is tot op heden het enige positieve resultaat in Engeland, zo schrijft de Britse kwaliteitskrant.

Pathologen vroegen zich af hoe het kon dat de man gevoelig leek te zijn voor de aandoening terwijl andere personen, die veel dichter in contact stonden met de besmette dieren, van de ziekte gespaard bleven. Als voorzorgsmaatregel werd Brewis wel in quarantaine geplaatst.

Hij verhuisde later naar Darlington waar hij aan de slag kon in het plaatselijke Memorial Hospital. Brewis kreeg nooit een compensatie voor zijn unieke ziekte, besluit The Times.

Bron: Belga

Gerelateerde artikels

Er zijn :newsItemCount nieuwe artikels sinds jouw laatste bezoek