Stropers lijken de jacht te hebben geopend op Nederlandse wolven

In Nederland leven naar schatting tussen de 100 en de 130 wilde wolven, verspreid over 11 roedels. Sinds 2018 maken de roofdieren er na een afwezigheid van 150 jaar opnieuw deel uit van de Nederlandse fauna. Maar de bijzondere comeback van de wolf zorgt net als in Vlaanderen en elders in Europa, ook bij onze noorderburen voor grote verdeeldheid en discussie. Terwijl (natuur)liefhebbers jubelen over de terugkeer van de soort en ze een plek gunnen in de natuur, vinden tegenstanders dat wolven te veel schade veroorzaken. Vorig jaar werden meer dan 650 boerderijdieren gedood, waarvan de meerderheid schapen.

Verdachte verdwijning

De wolf wordt in Nederland gemonitord door Wageningen Environmental Research (WENR) dat alle DNA-gegevens bijhoudt in de Centraal-Europese database van het CEWolf-consortium. De onderzoeksinstelling bracht tussen 2015 en 2023 het DNA van 91 wolven in kaart aan de hand van sporen, uitwerpselen en kadavers. Door die sporen herhaaldelijk te bestuderen krijgen experts zicht op de beweging en gedraging van elk dier. Maar van 22 dieren is geen enkel teken van leven meer gevonden, ook niet in het buitenland. Van de roofdieren is bekend dat ze kunnen rondzwerven en grote afstanden afleggen, maar doorgaans worden binnen gemiddeld drie maanden sporen teruggevonden. Dat de dieren onvindbaar zijn, vinden meerdere Nederlandse ecologen op z'n minst verdacht.

Een deel van de wolven sterft een natuurlijke dood of na een verkeersongeval. Aanrijdingen met auto's zijn de belangrijkste doodsoorzaak, maar volgens experts worden die kadavers allemaal teruggevonden. Toch zijn er ook gevallen waarbij de doodsoorzaak verdacht is. In 2021 werd in Stroe, in de provincie Gelderland, een wolf gevonden met een kogel in zijn lichaam. Enkele kilometers verderop werd een dood exemplaar onder de grond aangetroffen. “Voor zover ik weet, begraven wolven hun soortgenoten niet”, zegt wolvenexpert Glenn Lelieveld aan De Volkskrant.

In het dichtbevolkte Nederland is een wolf moeilijk over het hoofd te zien, zo zegt één van de experten aan diezelfde krant. “Er worden ook zoveel sporen wél gevonden, dat het onvoorstelbaar is dat van een wolf langer dan een paar maanden niets meer wordt gevonden, ook niet in het buitenland. Dat je er nooit meer iets van vindt, is gigantisch onmogelijk”, besluit hij. De experten stellen dat stroperij naar alle waarschijnlijkheid verklaart waarom een kwart van de Nederlandse wolven vermist is. In de Veluwe en Zeeland lijken de meeste dieren te verdwijnen.

Geen stabiele populatie in Wallonië

In de Hoge Venen doen wolven het goed, terwijl in de rest van Wallonië, “bijna integraal perfect wolvengebied”, geen enkele stabiele wolvenpopulatie aanwezig is. Dat bleek uit het jaaroverzicht van Welkom Wolf. Dat komt volgens de organisatie door de illegale jacht op de dieren in het zuiden van het land. “Met uitzondering van de Hoge Venen, worden elders in de Ardennen wolven weggeschoten, daar ben ik absoluut van overtuigd”, vertelt Loos. “Daar krijgen ze als het ware de kans niet om te verongelukken in het verkeer, ze worden nog eerder geschoten. Grootgrondbezitters geven dat ook met zoveel woorden toe tegenover onze contacten in de Ardennen, al zullen ze dat wellicht nooit willen herhalen voor een camera”, besluit hij.