Spruitentelers verliezen 4.000 euro per hectare
Spruitkooltelers kijken tegen een rampzalig seizoen aan. Door de natte zomer haalden de spuiten hun gewicht niet en door het natte najaar is er op grote schaal wortelrot opgetreden. Hierdoor groeien de spruiten niet langer en is het risico op omvallen veel groter. “Wij moeten drie extra werknemers inschakelen om de spruiten manueel te oogsten”, vertelt Danny Metsu die in de regio Ieper 45 hectare spruiten heeft staan. “Ik wou dat ik maar de helft gezet had”, klinkt het.
"Normaal gezien halen we zo’n 25 ton spruiten van een hectare, maar dit jaar houdt het op bij 18 à 19 ton”, vertelt groenteteler Danny Metsu. “Door het natte voorjaar is er laat geplant en de warme temperatuur in september heeft ervoor gezorgd dat de spruiten in de lengte gingen groeien en de groei niet in de vrucht ging zitten. Daardoor vallen de volumes tegen”, verklaart hij.
Veel telers hadden door het uitzonderlijke groeiseizoen besloten later te starten met de oogst, maar werden toen ingehaald door het weer. Door de vele regenval konden machines lange tijd het veld niet op en ook nu draait de oogst moeizaam. “Normaal hebben we rond deze tijd al twee derde geoogst, maar nu nog maar een derde”, vervolgt Metsu.
Afgezien van de vertraging heeft de overvloedige regenval ook een negatieve impact op de opbrengst. Doordat percelen onder water hebben gestaan, is er op veel locaties sprake van wortelrot en ligt de groei stil. Metsu: “Normaal gezien groeien de spruiten bij goede weersomstandigheden rond deze tijd van het jaar (rond de 10 graden) nog verder en kan de opbrengst per hectare met een ton toenemen per week. Dat zit er dit jaar niet in waardoor de schade niet meer ingehaald kan worden.“
Kwaliteit gaat achteruit door wortelrot
Ook de kwaliteit holt achteruit. Door de wortelrot legeren de spruitplanten sneller. En blad dat over de spruiten heen valt en gaat rotten, zorgt ervoor dat de vruchten ook gaan rotten. In deze context is ook de huidige winterprik nadelig. “Spruiten kunnen op zich wel tegen wat vorst, alhoewel het wel de groei remt", aldus Metsu. "De sneeuwval is in dit geval een groter probleem. De sneeuw weegt zwaar op de spruiten waardoor de kans op omvallen groter wordt."
Omgevallen spruitstammen leiden niet alleen tot kwaliteitsverlies, de oogst wordt ook bemoeilijkt. “Wij hebben drie man extra aan het werk die voor de machine aanlopen en de omgevallen spruitstammen afkappen en in de machine gooien. Bij het manueel afkappen treedt ook nog eens meer product uitval op, omdat een in de modder balancerende medewerker bij het kappen al eens spruiten doorklieft”, vertelt Metsu die in plaats van vier medewerkers nu zeven mensen nodig heeft bij een machine.
Ook Pieter Covemaeker spreekt van een dramatisch spruitenjaar, alhoewel de vele neerslag en natte gronden hem minder hebben geremd in zijn oogstcampagne. Momenteel moet de groenteteler nog 25 van de 40 hectare oogsten. Hij hoopt in de eerste weken van januari klaar te zijn. “Bij de teeltplanning houden we rekening me de natheid van de percelen. De percelen waar langer water in heeft gestaan en de kans op wortelrot het grootste is, proberen we eerder te oogsten.”
4.000 euro verlies: harde onderhandelingen
Covemaeker, die al zijn spruiten aan de industrie levert, haalt ook niet meer dan 18 tot 19 ton op per hectare. “Maar door de extra kosten zouden we 27 ton per hectare moeten behalen om uit de kosten te geraken”, vertelt de teler. Hij schat de kosten op 13.000 tot 14.000 euro per hectare, terwijl met de industrie prijzen zijn afgesproken van 472 euro per ton. "Voor de komende oogst moet er geld bij", zegt de groenteteler. Dat wordt beaamd door Danny Metsu. “Spruitentelers verliezen zo’n 4.000 euro per hectare.”
De industriespruiten zullen voor geen enkele teler rendabel zijn
Ingro, de coöperatie van de industriële groentetelers, bevestigt het verhaal van Metsu en Covemaeker en stelt dat alle spruitentelers moeilijke tijden doormaken. “De industriespruiten zullen voor geen enkele teler rendabel zijn”, stelt Luc De Waele, key-accountmanager bij Ingro. Hij schat dat 45 à 50 procent van het spruitkoolareaal in West-Vlaanderen, in de grensstreek met Frankrijk, getroffen is door wateroverlast en/of legering. “Door het water sterven de wortels af is de groei gestopt en gaan de spruiten op stam snel achteruit.”
Volgens De Waele en Metsu maakt de groenteteelt onzekere tijden mee. Met de huidige schade in het achterhoofd zullen veel telers er mogelijk de brui aan geven. Zij wijzen op het belang van de onderhandelingen die telers momenteel voeren met de industrie voor de prijzen voor volgend jaar. “De huidige prijs van 45 cent, moet zeker naar 60 cent stijgen, anders zullen er veel telers afhaken”, stelt Metsu. “Spruitkool is een dure, arbeidsintensieve teelt, die erg risicovol is. Veel telers lopen op de toppen van hun tenen en willen op deze manier niet verder doen.”
Het areaal zit overigens al langere tijd in een neerwaartse spiraal. Zo name het areaal dit jaar met 7,6 procent af ten opzichte van 2022. Vlaanderen telt momenteel 2.415 hectare spruitkool. Een gedeelte hiervan is bestemd voor de industriemarkt, een gedeelte voor de versmarkt. Het laatste segment draait momenteel iets betere prijzen. Door de winterse temperaturen is de vraag naar spruiten gestegen en ligt de veilingprijs momenteel rond de euro.
Bron: Eigen berichtgeving
