"Productie biodiesel creëert grote uitstoot CO2"

De productie van biodiesel uit palmolie, jatropha en soja creëert meer CO2-uitstoot dan bij verbranding wordt bespaard. Dat blijkt uit recent onderzoek, melden DeWereldMorgen en MO. De aanleg van palmolieplantages in Indonesië bijvoorbeeld zorgt voor een CO2-schuld van 200 jaar. De Morgen bericht dan weer over een doorbraak in Brits onderzoek naar genen die de productie van biobrandstof uit planten kunnen vergemakkelijken.

Volgens een studie van het Centrum voor Internationaal Bosonderzoek in Bogor (Indonesië) draagt de productie van biodiesel bij aan de klimaatverandering, in plaats van ze tegen te werken. De onderzoekers kwamen tot dit besluit nadat ze de uitstoot van 12 plantages met palmolie, jatropha en soja voor biodiesel in zes verschillende landen vergeleken.

Biodiesel uit palmolie in Indonesische veenbossen blijkt een CO2-schuld te hebben van 200 jaar, wat wil zeggen dat de plantages 200 jaar lang biodiesel moeten leveren om hun uitstoot te compenseren. “Wat moeilijk wordt”, stelt onderzoeker Louis Verchot in DeWereldMorgen.be en MO.be, “aangezien er op geen enkele plek ter wereld zo lang eenzelfde gewas wordt geteeld”.

Deze grote uitstoot is vooral het gevolg van de aanleg van de plantages. Zo worden er eerst veenbossen gekapt en verbrand, wat 200 tot 300 ton CO2-emissie per hectare veroorzaakt. Daarna worden de gronden drooggelegd, waardoor het veen begint te rotten en opnieuw zo’n 10 ton CO2 per hectare vrijkomt.

De CO2-schuld van soja in Brazilië is kleiner (30 jaar), maar die van jatropha-plantages in Afrika groter (tot 300 jaar). De opbrengst van jatropha is immers lager, waardoor meer land moet worden omgezet. Biodiesel geproduceerd in Europa scoort ook niet zo goed. Biodiesel uit soja en koolzaad bijvoorbeeld creëren meer CO2-uitstoot dan gewone brandstof. Alleen bio-ethanol en biodiesel uit afval zoals frituurvet, zouden zuiniger zijn. “De voorwaarden waaraan biobrandstoffen moeten voldoen om zuiniger te zijn dan gewone brandstoffen, zijn dus strenger dan mensen vaak denken”, besluit Verchot.

Wetenschappers van de Cambridge University hebben dan weer vooruitgang geboekt in hun onderzoek naar genen die de winning van biobrandstof uit planten zouden vergemakkelijken. Dat meldt De Morgen. Het team heeft in tarwe en rijst een familie van genen ontdekt (GT61) waarmee grassoorten kunnen worden gekweekt die tegelijkertijd als voedselbron (graan) én als bron voor biobrandstof (stengel) kunnen dienen.

De teelt van dergelijke gewassen zou als voordeel hebben dat de productie van biobrandstoffen niet moet concurreren met de productie van voedsel. De biobrandstof uit de stengels zou volgens de onderzoekers bovendien gemakkelijker te produceren zijn, met minder energie-intensieve processen, dan bij andere planten.