Ontbossing weegt ook in gematigd klimaat op het milieu

Ontbossing is ook in onze contreien slecht voor het milieu vanwege het nadelig effect op de waterkwaliteit. Dat toonden wetenschappers van de Universiteit Antwerpen aan in een grootschalig onderzoek in samenwerking met de K.U. Leuven, de universiteit van Louvain-la-Neuve en andere binnen- en buitenlandse partners.

De wetenschappers deden onderzoek naar de effecten van ontbossing in gematigde klimaatzones zoals de onze, waar de ontbossing al meer dan een millennium aan de gang is. Lang geleden was Vlaanderen voor 90 procent bebost, nu nog maar voor 10 procent. Het zogenaamde LUSI-project bracht aan het licht dat door de omzetting van bossen in weiden en akkers veel minder silicium naar rivieren en kustwateren geleid wordt.

Dat silicium is een belangrijke voedingsstof voor algen, vooral voor kiezelwieren. Als kiezelwieren geen silicium vinden, worden andere soorten algen dominant. Dat leidt bijvoorbeeld tot de ontwikkeling van schuimalgen in de kustzone. In de oceanen slaan afgestorven kiezelwieren tot 25 procent van de jaarlijkse menselijke uitstoot aan CO2 op, "wat cruciaal is voor onze atmosfeer". Onmiddellijk na de ontbossing treedt er een piek in de export van silicium op, maar op langere termijn stellen de onderzoekers een duidelijke daling vast. Een bos exporteert tot driemaal meer silicium dan een landbouwgebied.

De resultaten van het onderzoek verschenen in Nature Communications, het onlinewetenschapsmagazine van de tijdschriftengroep Nature.