Nieuw-Zeeland wil methaantaks invoeren

Meer dan de helft van de globale methaanuitstoot komt van fossiele brandstoffen en afvalstorten, maar 40 procent van de werelduitstoot is afkomstig van de landbouw en dan in het bijzonder van de enterische emissies van herkauwers. De voorbije 20 jaar is de methaanuitstoot op globaal vlak met een tiende toegenomen.

Ook twintig jaar geleden was er al eens poging om een methaantaks in te voeren in Nieuw-Zeeland, maar toen gingen de plannen niet door na forse protesten vanuit de landbouw. Nieuw-Zeeland staat bekend als een uitstekend grasland met 6,4 miljoen koeien en vijf keer zoveel schapen. De landbouw goed voor de helft van de uitstoot van alle broeikasgassen in het land. De methaantaks zal afhangen van het aantal dieren, de omvang van de boerderij en de inspanningen die de boeren al doen om de methaanemissie terug te dringen. De opbrengsten moeten terugvloeien naar de sector.

“Geen enkel ander land heeft nog een systeem ontwikkeld waarbij emissies financieel worden gecompenseerd. Doordat we de eerste zijn, zullen onze boeren straks voordeel hebben”, verwacht Ardern. Daarmee gaat ze er vanuit dat de methaantaks de exportgerichte, Nieuw-Zeelandse veeteelt een voordeel zal bezorgen op de markt.

Niet alle boeren zijn het daarmee eens. James Clairmont, een schapenhouder, vertelde aan de Financial Times dat hij net zoals bij de vorige poging om een “fart tax” in te voeren boerenprotesten verwacht. “Het is enorm lastig op dit ogenblik, met toegenomen kosten voor brandstof en andere inputs, bovendien zijn er nog andere initiatieven rond waterbeheer en bebossing die druk zetten op de landbouw. We zitten op dit moment in een doodlopende straat met de landbouw.”

Verkiezingen volgend jaar

Nochtans waren boeren betrokken bij het overleg over de taks, een klimaatconferentie onder de Maori-naam He Waka Eke Noa. Fonterra, één van de grootste zuivelreuzen van het land, steunt bijvoorbeeld de invoering van de heffing aangezien het een belangrijk sturend effect zou hebben dat veehouders beloont als ze keuzes maken om hun uitstoot te verminderen. Een voorstel van de sector over hoe de prijs moest worden vastgesteld werd echter niet weerhouden, waardoor er nu toch veel ongerustheid is bij de Nieuw-Zeelandse landbouwers.

Ook op het zuivelsymposium van de VLAM vorige week, kwam de Nieuw-Zeelandse methaantaks aan bod. Eric Lievens, fokkerijspecialist bij CRV, schetste de opties voor methaanreductie: “Via rantsoenaanpassing zoals het toevoegen van lijnzaad, bierdraf of koolzaadschroot kunnen wij tot een reductie van 15 procent komen, maar zelfs hier bij ons is er al schaarste van dat soort producten. Ook via een beter bedrijfsmanagement kan je de uitstoot met 5 procent reduceren. Maar ook door betere genetica met hogere voederconversie zou je 1 procent per jaar winst moeten kunnen nemen, tegen 2050 is dat ook nog eens dertig procent.“

Volgend jaar zijn er verkiezingen in Nieuw-Zeeland. De progressieve Adern ligt achter in de opiniepeilingen op haar conservatieve uitdager van de National Party Christopher Luxon. Luxon kantte zich wel radicaal tegen de methaantaks.