Limburgse kudde edelherten zorgt voor onvrede bij landbouwers
In Grenspark Kempen-Broek in Limburg is de kudde edelherten aangegroeid en dat leidt tot onvrede bij de lokale landbouwers. De dieren doen zich vaak te goed aan landbouwgewassen, zoals maïs. Die schade wordt momenteel niet vergoed. Om een beter beeld te krijgen over hoe groot de populatie is en hoe het beheer moet worden aangepast, is het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek (INBO) gevraagd om advies.
Het Grenspark Kempen-Broek strekt zich uit over 25.000 hectaren in het noordoosten van Limburg en het zuiden van Nederland. Door de uitgestrektheid van het domein en het feit dat het gebied zich uitstrekt uit Vlaanderen en Nederland, is het moeilijk in te schatten hoeveel edelherten er vandaag zijn in het park. “We schatten dat er ongeveer 50 zijn, maar zeker zijn we niet”, vertelt Erwin Christis, coördinator van Grenspark Kempen-Broek. Nochtans is het belangrijk om te weten hoe de populatie zich ontwikkelt om de juiste maatregelen moeten te kunnen nemen.
Hoe het komt dat de dieren zich terug in ons land gevestigd hebben, is niet duidelijk. Het edelhert is een inheemse soort, maar ze is al eeuwenlang verdwenen uit onze streek. Een tiental jaar geleden doken ze weer op bij ons. Er wordt gezegd dat de dieren bewust zijn uitgezet, anderen denken dat ze vanuit Duitsland naar ons land zijn gekomen. Dat zou wel betekenen dat ze over rivieren en snelwegen zijn geraakt. Daarom wordt gesteld dat de meest plausibele verklaring is dat de dieren zijn ontsnapt bij kwekers en dat ze zich daarna in de natuur zijn beginnen voortplanten.
Aanvragen voor vergoeding wildschade nemen toe
13 mei 2019Wat wel zeker is, is dat landbouwers schade ondervinden van de dieren. De helft van het Grenspark Kempen-Broek bestaat immers uit landbouwgrond en de dieren eten nu eenmaal graag maïs. Een tijdlang liep er overleg tussen de gemeenten, de landbouw- en natuursector en de jagers over de aanpak van het edelhert, maar dat ligt nu stil omdat landbouwers vinden dat het hen veel te moeilijk wordt gemaakt om de schade vergoed te krijgen. "Dat proces verloopt complex en vraagt veel administratie. Er is minister Demir gevraagd om het te vereenvoudigen. Tot dat gestroomlijnd is, gaat het overleg niet verder", verklaart Christis.
Volgens hem bestaat het beheren van de edelherten vandaag uit het ingrijpen bij te veel landbouwschade. Dat betekent dat wildbeheereenheden af en toe enkele dieren doodschieten. Het zou gaan om een vijftal dieren per jaar. “Het is vooral een afschrikmiddel voor de dieren. Zo maak je ze duidelijk dat ze op die plekken niet welkom zijn”, stelt Christis. Tegelijk bestaan er ook voor het verkeer risico’s, want de dieren kunnen uit het niets de straat oversteken.
Om een beter zicht te krijgen op de populatie en dus ook op de te nemen beheermaatregelen, wil het grenspark de dieren gaan tellen. Aan INBO is gevraagd hoe zo’n telling best georganiseerd wordt. “Het is vooral de bedoeling om te voorkomen dat de situatie problematisch wordt. Het park is niet zo groot en het is niet duidelijk hoeveel edelherten het aankan. We zullen de populatie dus slim moeten beheren”, verduidelijkt Christis. “Maar het mag duidelijk zijn dat doodschieten de laatste optie is.”
Bron: VRT Nws / Het Belang van Limburg
