Kwaliteit oppervlaktewater verbetert, maar einddoel nog niet in zicht

De biologische kwaliteit van water wordt onder meer bepaald door de zuurstof en voedingsstoffen in het water. Ook de structuurkwaliteit, bijvoorbeeld de meandering of de natuurlijkheid van de oevers, speelt een rol. Het aantal waterlopen dat wordt geklasseerd als ‘slechte kwaliteit’ is gehalveerd, van 56 procent in 2012 tot 24 procent in 2021. De meeste van deze waterlopen zijn gepromoveerd naar ‘matige kwaliteit’. Het aantal waterlichamen met een matige kwaliteit is namelijk verdubbeld, van 16 procent in 2012 tot 36 procent in 2021.

VMM wijt de verbeteringen aan de uitbreiding en de verbetering van de openbare waterzuivering, maar ook aan de inspanningen van de bedrijven en de landbouw.

De snelheid waarmee de verbetering zich voltrekt, is echter "ruim onvoldoende" om alle waterlichamen tegen 2027 in een goede toestand te brengen, meldt Statistiek Vlaanderen. Voorlopig ziet het er dus niet naar uit dat we de Europese doelstellingen gaan halen. Vlaams minister van Natuur Zuhal Demir (N-VA) wil dus verder investeren. “We zijn op goede weg, maar de snelheid ligt te laag”, deelt de minister mee. “Dit toont voor mij vooral aan dat we moeten blijven investeren in ons watersysteem.”

“Om de ecologische toestand van de waterlopen verder te verbeteren, is het volgens experten ook nodig om de stikstof- en fosfordruk uit de landbouw verder aan te pakken”, meldt het kabinet Demir. “Zowel het mestactieplan als het stikstofakkoord zijn daar een antwoord op, met daarbij de 3,65 miljard euro aan investeringen in het verzoenen van landbouw, natuur en gezondheid.”

Maar Demir benadrukt dat ze niet enkel naar de landbouwsector kijkt: “Ook op vlak van openbare rioleringen en afvalwaterzuivering hebben we nog een weg af te leggen. We zijn op goede weg, maar we moeten de milieutanker verder keren om een goede toestand te halen.”