Kleinschalige veeteelt schudt klimaatschuld van zich af

De veehouderij wordt vaak met de vinger gewezen voor zijn aandeel in het klimaatprobleem. Dierenartsen Zonder Grenzen nam hier geen vrede mee en liet samen met zijn Franse en Italiaanse zusterorganisaties de impact van veeteelt in het Zuiden onderzoeken. "De resultaten tonen aan dat kleinschalige veeteelt helemaal niet zo nefast is voor het milieu en zelfs bijdraagt aan de biodiversiteit", verklaart de Belgische ngo.

Landbouw, en veehouderij in het bijzonder, zou volgens de VN-voedsel- en landbouworganisatie FAO verantwoordelijk zijn voor 18 procent van de mondiale broeikasgasuitstoot. Door het verteren van voedsel in de maag van runderen komt methaan vrij. Ook bij de productie van (kunst-)mest ontsnappen broeikasgassen.

In het kader van zijn educatieprogramma, gesubsidieerd vanuit Belgische en Europese ontwikkelingssamenwerking, diept Dierenartsen Zonder Grenzen dit thema verder uit. De studie die in opdracht van de Belgische, Franse en Italiaanse Dierenartsen Zonder Grenzen werd uitgevoerd, nuanceert de negatieve impact van veeteelt op de klimaatverandering.

Het onderzoek toont aan dat een bepaalde vorm van veeteelt - met name kleinschalige, familiale veeteelt - voor vele mensen een antwoord biedt op deze klimaatverandering en hen geavanceerde tools aanbiedt om zich aan het veranderende klimaat aan te passen.

"Zo spelen pastoralisten perfect in op het veranderende klimaat door rond te trekken met hun kuddes, naargelang de beschikbaarheid van water en weides", illustreert de ngo. Deze graslanden zijn ook van enorm belang voor het verzachten van de klimaatverandering doordat ze een groot deel van de CO2-uitstoot in de wereld kunnen opvangen, tot de helft meer dan bossen.

Het rapport bestempelt de veehouderij in het Zuiden - die bestaat uit kleine aantallen "in de achtertuin" gehouden varkens en kippen, rondtrekkende kuddes grazers en herkauwers die gevoed worden met gewasresten - als een efficiënte en duurzame productiemethode van hoogwaardige eiwitten. Het gebruik van vervuilende inputs en de impact op het milieu is naar verluidt verwaarloosbaar.

"Familiale veehouderij draagt in het Zuiden sterk bij tot het behoud van weides en biodiversiteit", vervolgt Dierenartsen Zonder Grenzen. "Tijdens het grazen breken de dieren met hun hoeven de verharde grond en ze verspreiden mest, zaden en plantenresten. Zo wordt regen beter opgenomen en ontkiemen zaden beter. Bovendien voeden kuddes zich voornamelijk met grasland en trekken ze voortdurend rond zodat weides zich kunnen herstellen."

"De bijdrage van veehouderij aan de klimaatverandering is sterk afhankelijk van het productiesysteem", besluit de ngo. "De impact van kleinschalige, familiale veeteelt is in dit opzicht te verwaarlozen. Dankzij het optimale gebruik van lokale kennis en praktijken biedt het integendeel een antwoord op de uitdagingen die de klimaatverandering stelt."

Meer info: The Role of Small Scale Livestock Farming In Climate Change and Food Security