"Groene energiepolitiek van de EU is geen gril"

Enkele jaren geleden stonden ministers aan te schuiven om de eerste steen te mogen leggen van bioethanol- of biodieselfabrieken. Nog voor ze goed en wel gestart zijn, hebben de kortetermijnpolitici echter hun kar al gekeerd. Dat schrijft Chris Depreeuw, voorzitter van de Belgian Biodiesel Board, in een opiniestuk in De Standaard. "Het kan niet genoeg herhaald worden dat de groene energiepolitiek van de EU niet zomaar een gril is, maar gebaseerd is op fundamentele doelstellingen die nog steeds overeind staan".

Depreeuw haalt zwaar uit naar eurocommissaris Louis Michel, die biobrandstoffen de voorbije dagen heeft afgeschilderd als een modeverschijnsel. "Michel is veeleer een politicus van de korte termijn dan een commissaris met een langetermijnvisie", foetert de voorzitter van de Biodiesel Board. Hij wijst erop dat de doelstellingen inzake biobrandstoffen niet zomaar uit de lucht zijn komen vallen.

"Ten eerste moeten we de CO2-uitstoot terugdringen. Ondanks alle kritiek zorgt biodiesel duidelijk voor een besparing. Alle kleine en grote beetjes zullen nodig zijn in de strijd tegen broeikasgassen. Daarnaast is de landbouw een sector geworden die door de hoge voedselprijzen geen subsdies meer nodig heeft. En nog belangrijker, het dumpen van voedseloverschotten in de derde wereld zal stoppen door de productie van biobrandstof", aldus Depreeuw.

Biobrandstoffen moeten er ook voor zorgen dat de volgende generaties in hun energiebevoorrading kunnen voorzien. "De voorbije twee eeuwen hebben we een 'misdaad tegen de menselijkheid' begaan door ongegeneerd alle fossiele bronnen in vier à vijf generaties op te gebruiken", luidt het. Tot slot wijst Depreeuw op het alsmaar nijpender financiële argument door de stijgende olieprijzen. "Biobrandstoffen zijn de enige echte lokale brandstoffen".

Maar wat dan met de prijsstijgingen van de voedselproducten? "Om de voedselprijzen naar beneden te krijgen, is een drastische verhoging van het aanbod van landbouwproducten nodig. Dat kan door stimulering van de landbouw wereldwijd. Op duurzame wijze uiteraard. Volgens de Europese Unie is er momenteel wereldwijd al landbouwland in gebruik om 12 miljard mensen te voeden. Maar er is een ernstig probleem van productiviteit én van logistiek", zegt Depreeuw.

Nederland produceert het meeste tarwe per hectare ter wereld. Toch liggen de meest geschikte landen om tarwe te verbouwen in het zuiden en in Oost-Europa. "Maar daar ligt de productiviteit de helft lager. Technische verbeteringen en selectie in de landbouw kunnen tot enorme productiviteitsverhoging leiden. Het einde van technische innovatie in de landbouw is absoluut nog niet in zicht", luidt het.

De voorzitter van de Belgian Biodiesel Board verwijst ook naar de braakliggingspolitiek van de EU. Tot vorig jaar moest tot 10 procent van de akkerland verplicht braak liggen. Ook in Brazilië ligt 100 miljoen hectare grond braak. "Aan die grond gaat geen regenwoud of andere duurzame vegetatie verloren. De potentiële groei van het aanbod is dus enorm. Het probleem waar we op korte termijn mee geconfronteerd worden is louter het gevolg van het feit dat het landbouwaanbod niet snel genoeg kan reageren op de gestegen vraag".

We moeten volgens Depreeuw heel wat landen terug leren landbouwproducten voor eigen gebruik en zelfs voor export te produceren . "En daar is een enorme taak weggelegd voor de EU-commissaris van Ontwikkelingssamenwerking, toevallig Louis Michel".(KS)