Europese biodiversiteit zoogdieren even goed als 8.000 jaar geleden
Een nieuwe studie van de Universiteit van York vergeleek de Europese verspreiding van wilde zoogdieren vandaag met het fossielenbestand van 8.000 jaar geleden. In Europa zijn er meer soorten bijgekomen dan er verdwenen zijn.
De studie die gepubliceerd werd in Global Change Biology kwam tot de conclusie dat het recente populatieherstel van een aantal zoogdieren zoals wolven en bevers in combinatie met de introductie van een aantal exoten er toe geleid heeft dat de biodiversiteit gelijk bleef of zelfs verbeterd is in vele Europese regio’s, ondanks een verlies aan habitat en lokale uitstervingsgolven.
Het huidig enthousiasme voor conservatieprogramma’s en rewilding zorgt er bovendien voor dat er nog potentieel is om de biodiversiteit te doen groeien boven de niveaus van 8.000 jaar geleden die uit het fossielenbestand blijken. Terwijl sommige eilandsoorten uitgestorven zijn, gaat het op het Europese continent maar om twee soorten die definitief zijn uitgestorven: de Auroch (een wilde voorouder van het rund) en de Europese wilde ezel.
Dr. Jack Hatfield van de Universiteit van York: "Hoewel onze studie niet keek naar de aantallen van dieren binnen de verschillende soorten, biedt het toch een hoopvol perspectief voor de toekomst. De grote meerderheid van de Europese zoogdieren is er nog en als we meer habitat herstellen en ruimte geven aan de natuur, dan kan de biodiversiteit nog verbeteren voorbij de niveaus gezien door onze verre voorouders.”
“Verschillende studies hebben aangetoond dat er grote achteruitgang is vast te stellen bij sommige populaties, dus het is verbazend hoe goed de natuur zich kan aanpassen aan het antropoceen op regionaal niveau. Het succes van beschermingsprogramma’s en de herintroductie van soorten zoals bevers en bizons in combinatie met de introductie van exoten heeft de biodiversiteit overeind gehouden”, klinkt het nog.
De studie vergeleek de huidige data met de archeologische bronnen van 8.000 jaar geleden toen er nog maar een vijf miljoen mensen op aarde waren en de vroege landbouw nog aan zijn opmars door Europa moest beginnen. 8.000 jaar geleden begon het klimaat zich te stabiliseren, maar waren soorten zoals de wolharige neushoorn en de mammoet al uitgestorven aan het einde van de laatste ijstijd. Toch was het daardoor mogelijk om een onderscheid te maken tussen uitsterving gedreven door menselijke activiteit en natuurlijke uitstervingsgolven.
Toch waarschuwen de auteurs ook. Terwijl een positief en hoopvol beeld geschetst wordt voor zoogdieren in Europa, is hetzelfde niet noodzakelijk waar voor andere delen in de wereld waar habitats nog in een razend tempo verloren kunnen gaan.
Bron: Phys.org
