E-facturatieplicht vanaf 2026: Hoe klaar is de landbouwsector?
nieuwsVanaf 1 januari 2026 wordt elektronische facturatie verplicht voor alle btw-plichtige ondernemingen in België. Ook landbouwbedrijven, zowel onder het forfaitaire als het algemene stelsel, vallen onder deze verplichting. Hoewel digitalisering ook in de landbouw steeds meer terrein wint, gebeurt er nog veel op papier. Is de sector klaar voor deze digitale sprong? “Het zal heel wat aanpassingen vergen.”
Papieren facturen of pdf’s zijn vanaf volgend jaar niet langer toegestaan. Alle Belgische ondernemingen moeten facturen versturen en ontvangen via het Peppol-netwerk, een door de overheid goedgekeurd elektronisch platform voor de veilige uitwisseling van gestructureerde documenten. Ook landbouwers die zelf geen facturen opstellen, moeten voorbereid zijn om digitale facturen en aankoopborderellen te ontvangen.
Om met Peppol te werken is een compatibele toepassing nodig. “Wie een boekhouder heeft, wordt doorgaans automatisch aangesloten op het systeem en is dus tijdig in orde”, zegt Boerenbond, die dit najaar een brede informatie- en opleidingscampagne lanceert.
Ook agrarische adviesbureaus verwachten weinig problemen bij de omschakeling. “Voor de meeste klanten wordt dit via hun boekhouder geregeld. Bovendien bestaan er eenvoudige programma’s waarmee boeren zelf facturen via Peppol kunnen aanmaken”, aldus Dirk Coucke van DLV.
SBB Accountants en Adviseurs informeerde zijn klanten al op diverse manieren en schakelt zijn klanten gefaseerd over. “Op 31 mei 2025 waren er al 9.000 klanten, zowel landbouw als KMO, volledig klaar om elektronische facturen te ontvangen. Bovendien verliep toen al 16 procent van alle facturen via het gestructureerde Peppol-formaat”, klinkt het bij Gert Van Thillo, business manager landbouw.
Van Thillo merkt op: “Technisch zijn de elektronische platformen makkelijk en gebruiksvriendelijk, en bieden ze veel voordelen. Zo krijgt de klant sneller en beter inzicht in zijn cijfers. Dat neemt echter niet weg dat het een hele operatie is om grote volumes klanten toegang te geven en hen te informeren over de werking bij e-facturatie.”
Concrete cijfers voor de landbouw ontbreken, maar nationaal gezien is er nog veel werk aan de winkel: van de 1,2 miljoen ondernemingen in België waren eind mei slechts 255.000 effectief aangesloten (21,25%). Slechts 5 procent van de aankoopfacturen werd in gestructureerd formaat verwerkt.
Landbouwbedrijven zonder boekhoudkantoor moeten zelf aan de slag met online toepassingen zoals Doccle, die verbonden zijn met Peppol. “E-facturatie lijkt complex, maar wie ermee aan de slag gaat, kan zich vrij eenvoudig in orde stellen”, stelt Boerenbond.
Digitale ongeletterdheid
Toch voorzien experts hindernissen, vooral bij oudere landbouwers. “Veel boeren zijn digitaal ongeletterd”, zegt Els Verté, directeur van Boeren op een Kruispunt. “Sommigen hebben zelfs geen computer. Wij voorzien hen soms van tweedehandslaptops die we krijgen van organisaties zoals ILVO, het Agentschap Landbouw en Zeevisserij en KBC.”
Om boeren vertrouwd te maken met digitale tools organiseert Boeren op een Kruispunt basisopleidingen computergebruik, soms in samenwerking met Digipunt. Ook gaven ze al een cursus over Peppol, met later dit jaar nog een vervolg. De interesse is volgens Verté groot.
Ook ABS organiseert samen met het Nationaal Agrarisch Centrum (NAC) cursussen rond digitale geletterdheid. Naast het indienen van de verzamelaanvraag en de mestbankaangifte komt digitaal factureren daar nu ook aan bod. Beleidsmedewerker Frederik Van De Sompel verwacht dat de meeste boeren uiteindelijk wel hun weg vinden in het digitale facturatiesysteem. “Al zal, net zoals bij verzamelaanvraag en mestbankaangifte, nog vaak de hulp van een adviesbureau of familielid gevraagd worden.” ABS schat de digitale ongeletterdheid onder de boeren op 30 procent, een cijfer dat ook geldt voor de gehele Vlaamse bevolking.
Uitdaging om papier weg te denken
Wel waarschuwt Van De Sompel dat de overstap voor sommige subsectoren ingrijpend zal zijn. “In de veehandel is papieren facturatie nog heel gangbaar.” Daar wordt veel gewerkt met aankoopborderellen, ook wel ‘scheurbriefjes’ genoemd: papieren bonnen waarop de veehandelaar noteert welke dieren hij koopt en tegen welke prijs. “Ik laat die in tweevoud drukken: de boer krijgt het origineel, ik hou de kopie”, zegt veehandelaar Olivier van Reusel uit Rumst.
Ook Bert Van Loocke van Vee- en Kalverhandel (VLB) uit Aalter werkt er nog dagelijks mee. Hij merkt dat sommige boeren weinig affiniteit hebben met IT. “Wij hebben klanten die de paspoorten van hun dieren nog steeds per post opsturen in plaats van ze te downloaden in Veeportaal.” Toch ziet Van Loocke vooruitgang: “We hebben inmiddels al klanten die volledig zijn overgeschakeld op e-facturatie. Het zal tijd vergen, maar de sector past zich uiteindelijk wel aan.”
Ook andere afnemers, zoals de suikerfabriek, de veiling en de melkerijen, werken bij forfaitaire boeren met het systeem van aankoopborderellen. Op dat gebied staan de digitale plannen van de overheid nog niet op punt. “In Peppol is nog steeds geen oplossing voor de aankoopborderel”, aldus Van De Sompel van ABS die dan ook aandringt op actie van de overheid. Volgens de plannen zou de afnemer nog steeds een aankoopborderel aanmaken. Maar de landbouwer moet wel in staat zijn deze omgekeerde factuur digitaal te ontvangen in plaats van op papier.