Bt-eiwit uit ggo-maïs is niet persistent in de bodem

Na negen jaar op hetzelfde perceel de genetisch gemodificeerde maïsvariëteit MON810 te hebben geteeld, concluderen Duitse onderzoekers dat het Bt-eiwit uit de maïs volledig afbreekt in de bodem. Het eiwit, dat de maïs resistent maakt tegen insecten, is ook niet terug te vinden in de melk van koeien die gevoerd werden met MON810-maïs, maar wel in de mest, meldt agd.media.

Onderzoekers van het Duitse overheidsinstituut Bayerischen Landesanstalt für Landwirtschaft (LfL) en de Technische Universiteit in München stellen dat het Bt-eiwit uit MON810-maïs na de oogst achterblijft op het veld, maar zodanig snel wordt afgebroken in de bodem dat het in het voorjaar niet meer terug te vinden is .

De onderzoekers hebben naast de veldproef ook achttien koeien 25 maanden lang MON810 gevoerd. De ggo-maïs had geen invloed op de melkproductie en de diergezondheid in vergelijking met koeien die gewone maïs kregen. Het Bt-eiwit en het cry1Ab-gen zijn niet terug te vinden in het bloed, de melk en de urine van de koeien.

In de mest is wel Bt-eiwit te vinden, maar geen cry1Ab-DNA. "Het Bt-eiwit blijkt in zeer geringe mate via de mest op het land te komen. Daarna wordt het Bt-eiwit zo snel afgebroken dat het niet door het gewas wordt opgenomen en dus niet opnieuw in het voeder terecht komt", verklaart onderzoekster Helga Gruber.