"Bijna duizend minikoeien in Vlaanderen"

Minikoeien worden al heel lang gekweekt in Ierland: ze geven behoorlijk wat melk, leveren veel en goed vlees en ze eten veel minder dan hun grotere soortgenoten. Een eeuw geleden werden deze dexterkoeien een rage in Engeland: de adel liet ze los in hun parken als levende attractie. "Minikoeien worden ook in Vlaanderen even populair als shetlandpony's", zegt Sabine Scheyvaerts, die kleine dexterkoeien kweekt op 't Kastelhof in Kasterlee. "We kunnen de vraag niet volgen".

Engeland beleeft sinds kort een nieuwe dexterrage, meldt de Sunday Times: de stijgende voedselprijzen maken dat veel particulieren dwergkoeien neerpoten in hun tuin. Niets dan voordelen: elke dag acht liter verse melk, exclusieve en zachtmoedige speelkameraadjes voor de kinderen, het gazon wordt 'gemaaid', om het jaar een kalf dat kan worden verkocht en aan het einde van de rit komt er mals vlees op tafel, rijk aan gezonde omega-3-vetstoffen.

De natuurvrienden van Mother Earth prijzen ze aan als 'ideaal'. De dieren behoeven weinig toezicht. Bij het kalven komt er zelden of nooit een veearts aan te pas. Je moet wel op je knieën gaan zitten om ze te melken. Het Engelse dextergenootschap registreerde vorig jaar 4.100 koetjes, dubbel zoveel als in 2000. Ook bij ons in Vlaanderen gaat het aantal dexterkoeien met sprongen omhoog, vertelt Sabine Scheyvaerts van 't Kastelhof in Kasterlee.

Zij haalde haar eerste koetjes in 2001 uit Nederland, waar het ras al dertig jaar populair is, en ze heeft er inmiddels elf lopen. "We hebben zowel laag- als hoogbenige dexters. Laagbenig betekent 80 centimeter schofthoogte. Mijn grootste koe heeft 110 centimeter schofthoogte. Soms wordt de vergelijking gemaakt met een Duitse herdershond - maar dan toch wel zeer grote herdershonden. Ze komen overigens zeer goed overeen met mijn Engelse bulldogs".

Hoeveel lopen er inmiddels rond in Vlaanderen? "Moeilijke vraag. Het zullen er inmiddels toch bijna duizend zijn. Ze hebben alleszins enorm succes. Er zijn nog enkele andere kwekers in Vlaanderen. Broodkwekers noemen wij hen, want ze doen vooral aan import. Wij kweken daarentegen echt dexters". Goedkoop zijn deze dieren overigens niet. "Voor een laagbenig kalf vragen wij 1.500 euro".

Wie koopt ze? "Echt iedereen. Kinderboerderijen, of gepensioneerde boeren met heimwee naar de stiel en die nog wat grasland hebben. Maar je moet echt niet veel gras hebben, hoor. Koppels met kinderen die een alternatief of een aanvulling zoeken voor shetlandpony's hebben genoeg aan een grote tuin. Een van onze klanten heeft een B&B in Brugge, en laat de dexters rondlopen in het park om de hotelgasten te plezieren".(KS)