"Anti-ggo argumenten actievoerders oud en simplistisch"

Een aantal wetenschappers van onder meer de K.U.Leuven heeft een gemeenschappelijke bijdrage geschreven, waarin de argumenten van de Field Liberation Movement (FLM) in verband met ggo’s worden ontkracht. Zo stellen ze dat de anti-ggo-standpunten van het FLM die “dateren van de jaren ‘80” fout en simplistisch zijn. “Daarenboven hebben zij niet het debat geopend, want dat is al jaren aan de gang in de EU”, klinkt het.

Enkele weken geleden vernietigden actievoerders en sympathisanten van FLM een ggo-veldproef in Wetteren. Op het veld werden ggo-aardappels getest die resistent zijn tegen de aardappelziekte phytophthora. Nu de verhitte publieke discussie stilaan afgekoeld raakt, publiceren enkele wetenschappers samen een bijdrage met tegenargumenten.

“De FLM sympathisanten argumenteren in De Morgen dat ‘biotechnologie past binnen het huidige, grootschalige, industriële landbouwmodel dat ecologisch onhoudbaar en sociaal onaanvaardbaar is’. Vandaar hun verzet tegen ggo’s en het onderzoek ernaar. Daarnaast prijzen ze zichzelf dat ze ‘het debat geopend hebben’. Deze argumenten zouden wij graag even kaderen”, luidt het.

Om te beginnen stellen de auteurs dat de argumenten die de actievoerders aanhalen, “dateren van de jaren ‘80”. Zodoende kunnen zij niet verantwoordelijk gesteld worden voor het publieke debat. “Intussen wordt immers overal ter wereld onderzoek gevoerd naar ggo’s en werd in de EU een zeer strikte regulering uitgewerkt. Alle aanvragen om ggo’s te produceren of in te voeren worden onderworpen aan een lange en uitgebreide procedure van wetenschappelijke proeven, expertenrondes en discussies tussen de lidstaten. Deze procedures leiden tot een blokkering van bijna alle ggo-dossiers en bemoeilijken wetenschappelijke onderzoek. Kortom, de actievoerder in Wetteren hebben níet het debat gelanceerd, dat was al langer aan de gang.”

In de tweede plaats maken de wetenschappers zich sterk dat “een duurzame en kwaliteitsvolle voedselvoorziening voor morgen nood heeft aan verschillende productiesystemen en technologieën”. Daarbij zien zij een belangrijke rol voor biologische landbouw en lokale voedselteams, maar ook voor technologieën als ggo’s, handel en meer grootschalige productiesystemen. “Technologische vooruitgang zoals ggo’s is verenigbaar en consistent met een streven naar een meer duurzame wereld en een betere verdeling van de welvaart.”

“Ggo’s kunnen niet alle problemen van armoede en honger oplossen”, nuanceren ze, “maar kunnen wel bijdragen tot het terugdringen daarvan. Bijvoorbeeld door landbouw mogelijk te maken in gebieden waar dat momenteel moeilijk is, zoals in droogtegevoelige gebieden in Afrika, of door de afhankelijkheid te verminderen van boeren van dure, ongezonde, biodiversiteits- en milieuonvriendelijke pesticiden. Volgens berekeningen van de Europese Commissie zou een grootschalig gebruik van ggo’s ervoor kunnen zorgen dat de productiviteit van landbouwgewassen in bepaalde landen gelijke tred houdt met de bevolkingsgroei”.

Zo ontkrachten ze ook het anti-ggo-argument dat ggo’s in het nadeel zouden spelen van kleine boeren en in het voordeel van grote multinationals. “Juist omdat ze de boer minder afhankelijk maken van dure en ongezonde pesticiden, zijn kleine, arme boeren vaak vragende partij. Een voorbeeld daarvan is ggo-katoen in China, India en arme Afrikaanse landen. De ggo-toepassing is daar snel verspreid geraakt, omdat de landbouwers er al snel de voordelen van inzagen: minder kosten want minder pesticiden, een hoger inkomen, beter voor het milieu en voor de biodiversiteit en goed voor de gezondheid. Grote agribusiness concerns zijn daarentegen soms zelfs tegen ggo’s, met name grote chemische bedrijven die pesticiden produceren.”

Ten slotte menen de auteurs dat de actievoerders de discussie vereenvoudigen door alle ggo’s over dezelfde kam te scheren. “Ggo’s betreffen een veelheid van technologische veranderingen. De economische en ecologische effecten kunnen zeer verschillend zijn, naargelang de aard van de toepassingen”, stellen ze. “En wat hebben we hierover de laatste 25 jaar geleerd in België of in Europa? Niet veel, omdat democratische besluitvorming en regelgeving dit niet toelieten of omdat het onmogelijk werd gemaakt door acties zoals van het FLM.” Tot slot roepen ze op om een genuanceerd debat te voeren, “gebaseerd op concrete feiten in plaats van op oude slogans.”

Meer info: lees de volledige bijdrage.