ABS ziet droogte graag algemeen gelden als overmacht

Zelfs al wordt de droogte niet als ramp erkend, dan is het voor een landbouwer nog altijd aangewezen om bewijsstukken van de schade te verzamelen om ze later te kunnen voorleggen aan fiscus en Mestbank. ABS en Boerenbond geven de aardappel- en groentetelers onder hun leden ook de raad om hun afnemer in te lichten. Het Algemeen Boerensyndicaat heeft het er moeilijk mee dat de verwerkende industrie niet op sectorniveau beslist om de droogte als overmacht te erkennen.

Reeds op 8 juni vroeg het Algemeen Boerensyndicaat (ABS) aan Vlaams landbouwminister Joke Schauvliege om het landbouwrampenfonds te activeren vanwege de aanhoudende droogte. Zij antwoordde positief in de zin dat ze het KMI de opdracht gaf om de uitzonderlijkheid van het weersfenomeen te onderzoeken. De mededeling van het KMI dat de droogte tijdens de periode van 1 mei tot 15 juni niet uitzonderlijk is, sloeg bij de getroffen landbouwers in als een bom. Ondertussen onderzoekt het KMI of dat anders ligt wanneer je ook het cumulatief neerslagtekort van de voorbije negen maanden in rekening brengt.

ABS steekt zijn ontgoocheling niet weg over het oordeel van het KMI. De landbouworganisatie bleef niet bij de pakken zitten maar legde contact met de sectorfederaties van de groente- en aardappelverwerking met de vraag om de droogte te erkennen als een overmachtssituatie wanneer telers niet aan hun contractuele verplichtingen kunnen voldoen. Vegebe en Belgapom gaven te kennen dat het hun leden zijn die dat zelf bekijken samen met hun leveranciers. Het boerensyndicaat had liever gezien dat er op een eenvormige manier omgegaan wordt met de situatie. Landbouwers krijgen de raad om hun afnemer schriftelijk in te lichten wanneer ze hun contract niet of moeilijk kunnen nakomen wegens tegenvallende opbrengsten. “Vooraf inlichten en praten werkt beter dan achteraf eindeloos discussiëren”, klinkt het.

Aan VILT verduidelijkte Vegebe dat een teler van industriegroenten nooit gevraagd zal worden om onbestaand product, als gevolg van een misoogst, te leveren. Het maakt daarbij niet uit of het om erwten gaat waarvoor een hectare-contract gesloten is, of om bloemkolen die op basis van een tonnen-contract geteeld worden. In beide gevallen vervalt de leveringsplicht wanneer een teler het opbrengstverlies kan aantonen.

Anders is dat in de aardappelteelt, waar de leverplicht volgens Belgapom een normaal risico is dat bij contractteelt hoort. Een risico dat een aardappelteler normaliter kan opvangen omdat hij niet zijn volledige oogst op contract heeft vastliggen. Wanneer de opbrengstverliezen abnormaal groot zijn, zoals vorig jaar na de wekenlange wateroverlast, worden er vaak oplossingen uitgewerkt. Niet op sectorniveau maar op bedrijfsniveau, door verwerkers die beseffen dat ze niet zonder aardappeltelers kunnen. Zonder de hulp van hun afnemer zouden een aantal grote aardappeltelers, met honderden hectaren aardappelen voornamelijk op gronden in seizoenpacht, het vorig jaar niet gered hebben.