Wereld voeden met plantaardige of dierlijke productie?

Om het debat over vleesproductie en -consumptie te verruimen, liet VILT zich inspireren door acht argumenten van de vegetarische beweging om in een uitgebreide reportage feiten te verzamelen die de bewuste consument mee in overweging kan nemen. Is vlees eten nu gezond of ongezond? En produceren we in België te veel vlees of is het eerder een kwestie dat we er te veel consumeren?

Het debat over vlees en duurzaamheid wordt al een tijdje op het scherp van de snee gevoerd. Vorige week nog ontstond een pittige discussie tussen Tobias Leenaert van het Ethisch Vegetarisch Alternatief (EVA) en Piet Vanthemsche, voorzitter van Boerenbond in Terzake. De landbouworganisatie was het beu dat vlees constant geculpabiliseerd wordt in het debat. Aanleiding was de beslissing van de provincie Oost-Vlaanderen om in alle provinciale scholen enkel een vegetarische maaltijd te serveren op donderdag.

Net nu pakt VLAM uit met een campagne om de consument aan te spreken om bewust te kiezen voor lokale vleesproductie. Tegelijk werd ook een nieuw begrip gelanceerd: de flexivoor. Dit woord is een combinatie van ‘flexibel’ en ‘carnivoor’ naar analogie van de term ‘flexitariër’, een flexibele vegetariër. “Een flexivoor is iemand die kiest voor een gevarieerde voeding en vlees afwisselt met vis, vegetarische maaltijden en andere alternatieven”, klinkt het bij VLAM.

Hoe zit het nu met de duurzaamheid van vlees? Scoort vlees inderdaad zo slecht als sommige organisaties beweren en moet de wereldbevolking daarom gevoed worden door plantaardige productie? Is dat laatste überhaupt mogelijk? VILT grasduinde in een reeks wetenschappelijke studies en andere informatiebronnen en zet een aantal - soms vergeten - feiten op een rij die het debat kunnen verruimen.

Lees ook: geVILT Vlees en duurzaamheid