"Vleesprijs 'braderen' is negatief voor de hele keten"

Aangezien veehouders moeilijke tijden beleven door hoge voederkosten, is Open VLD-parlementslid Karlos Callens bezorgd over de impact van agressieve winkelkortingen op vlees. "Bij een zwakke vraag kunnen die acties zorgen voor een toename van de omzet", meent minister-president Kris Peeters, "maar herhaald 'braderen' van de vleesprijs kan bij de consument een fout beeld scheppen van de ware productiekosten."

Door de stijgende graanprijzen zien de Vlaamse veehouders hun kosten andermaal substantieel stijgen. "De varkens- en pluimveehouders voelen deze stijging het sterkst, maar ook de rundveehouders blijven niet buiten schot. Bij de veehouders groeit dan ook de onrust en klinkt de roep naar een kostendekkende prijsvorming", beschrijft Vlaams volksvertegenwoordiger Karlos Callens. Dat belet supermarkten niet om klanten te lokken met grote kortingen op vleesproducten.

"Promotieacties voor vlees zijn gebruikelijk in de retailsector. De beoordeling daarvan is vrij complex", reageert minister-president Kris Peeters. "Het gevaar bestaat dat iedereen zou gaan denken dat de normale prijs voor een steak één of twee euro is. Met een actie kan men wel even zijn voordeel doen, en dan denk ik aan een voorbeeld als IKEA. Maar op langere termijn is 'braderen' een negatieve zaak voor de hele keten. Die heeft er belang bij dat een billijke vergoeding voor de producenten op termijn niet wordt gecompromitteerd." 

Door Callens ondervraagd over specifieke maatregelen voor een meer kostendekkende prijsvorming, wijst Peeters op de instrumenten die veehouders reeds kunnen aanwenden om zich in te dekken tegen stijgende graanprijzen. "Zo bestaat er de mogelijkheid om te acteren op de termijnmarkten. De hervormingsvoorstellen van het Europees landbouwbeleid na 2013 voorzien ruimere mogelijkheden voor producenten- en brancheorganisaties. Door overleg met de verschillende sectoren gaan we de mogelijkhede in Vlaanderen na."

Gegarandeerde minimumprijzen zijn volgens de minister-president verleden tijd. "Het Europese landbouwbeleid streeft sinds meer dan 20 jaar naar een meer marktgestuurde en dynamische landbouw streeft, met minder overheidstussenkomst en meer initiatief van de ondernemers. De vroegere instrumenten voor marktsteun zijn mede onder impuls van de Wereldhandelsorganisatie afgebouwd of beperkt tot een ultiem vangnet. Het instellen van gegarandeerde minimumprijzen wordt door de WTO als niet-tolereerbare concurrentieverstorende steun aanzien." Peeters vat samen dat de hoop gericht moet zijn op de producenten- en brancheorganisaties, niet op overheidsgaranties.