Nieuwe toepassingsgids ggo's voor agrovoedingsindustrie

Een tweede versie van de toepassingsgids met betrekking tot de ggo-regelgeving moet de inhoud van (nieuwe) wettelijke bepalingen over ggo’s verduidelijken en bedrijven uit de agrovoedingsindustrie helpen bij het toepassen van die vereisten. De gids moet gelezen worden naast de geldende wetgeving want bepaalde punten zijn aanbevelingen van BEMEFA, Comeos, FEVIA en de bevoegde Belgische overheidsinstanties.

De gids is bedoeld om de inhoud van wettelijke bepalingen over ggo’s te verduidelijken. De tweede versie is tot stand gekomen door een samenwerking van BEMEFA (Beroepsvereniging van de mengvoederfabrikanten), FEDIS (Belgische Federatie van de Distributieondernemingen) dat nu Comeos heet, FEVIA (Federatie Voedingsindustrie) en de bevoegde Belgische overheidsinstanties.

De belangrijkste wetteksten die de potentiële gebruikers van ggo’s of afgeleiden daarvan in de agrovoedingsindustrie aanbelangen, zijn de Verordening inzake genetisch gemodificeerde levensmiddelen en diervoeders en de Verordening betreffende de traceerbaarheid en etikettering van ggo’s en de traceerbaarheid van met ggo’s geproduceerde levensmiddelen en diervoeders.

Deze twee verordeningen, die sinds 18 april 2004 van toepassing zijn, voerden nieuwe bepalingen in zoals een verplichte etikettering van ggo’s op afgeleide producten, het inlichten van de klant wanneer men ggo’s of afgeleiden levert en de verplichting voor alle schakels van de voedselketen om traceerbaarheid te voorzien. Voor traceerbaarheid en etikettering wordt gewerkt met een tolerantiedrempel van 0,9 procent ggo’s. Ook de etikettering van voor diervoeding bestemde producten is verplicht en is afgestemd op de normen die op de etikettering van levensmiddelen van toepassing zijn.

Ten opzichte van de eerste versie, bevat de nieuwe toepassingsgids referenties naar nieuwe of gewijzigde wetgeving en verduidelijkingen wat betreft de nultolerantie voor de aanwezigheid van onvoorziene of technisch niet te voorkomen ggo’s die een gunstige Europese beoordeling gekregen hebben maar die niet toegelaten zijn. Net zoals de technische richtsnoeren die de Europese Commissie eind 2004 heeft gepubliceerd inzake bemonstering en opsporing van ggo’s, krijgen een woordje uitleg. Ook de voorschriften met betrekking tot negatieve etikettering (‘niet-ggo’ of ‘zonder ggo’) en andere knelpunten worden toegelicht.