"Natuurbehoud heeft een hoge return on investment"
Vandaag wordt het nieuwe rapport van De Economie van Ecosystemen en Biodiversiteit (TEEB) over het biodiversiteitsbeleid van Lokale en Regionale Overheden wereldwijd vrijgegeven. Algemene conclusie luidt dat lokale initiatieven voor natuurbehoud leiden tot financiële besparingen, een boost voor de lokale economie en een verbetering van de levenskwaliteit.
TEEB is een internationaal initiatief ondersteund door het United Nations Environment Programme (UNEP). Doel van de studiereeks is de wereldwijde economische voordelen van biodiversiteit en de stijgende kosten van het verlies ervan in de verf zetten en kennis vanuit wetenschap, economie en beleid integreren, om uiteindelijk tot praktische (beleids-)aanbevelingen te komen. TEEB publiceert in totaal vijf rapporten, telkens gericht naar een ander doelpubliek.
Vandaag wordt in Brazilië, India, Japan, Zuid-Afrika en op de Europese Conferentie voor Biodiversiteit in Gent het rapport ‘TEEB voor Lokale en Regionale Beleidsmakers’ voorgesteld. De publicatie belicht de manier waarop “het welzijn van het menselijke leven kan verbeterd en gevrijwaard worden door rekening te houden met de natuur”. Op die manier wil TEEB lokale overheden bewust maken van de werkelijke waarde van hun natuurlijk kapitaal, en een leidraad vormen voor beleidsmakers die de zorg voor biodiversiteit in hun bestuur willen integreren.
Algemene conclusie van het rapport luidt dat rekening houden met ecosystemen in lokale en regionale beleidsvoering uiteindelijk leidt tot financiële besparingen, een boost voor de lokale economie en een verbetering van de levenskwaliteit. “De return on investment is groot”, stelt Pavan Sukhdew, onderzoeksleider van TEEB.
“Onze economische activiteiten en ons menselijk welzijn zijn afhankelijk van een gezonde omgeving, zowel op het platteland als in de steden. De verschillende complexe waarden van het natuurlijk kapitaal hebben op lokaal en nationaal niveau een directe economische impact op welzijn en overheidsuitgaven. Veel lokale besturen beginnen dit te beseffen en ondernemen stappen in de goede richting”, voegt Sukhdew nog toe.
Voorbeelden van reeds bestaande lokale initiatieven in het rapport zijn onder meer het Nationaal Park de Hoge Kempen en de Melsterbeek in Sint-Truiden. Dat niet alleen plattelandsgemeenten voor het algemene goed én eigen bestwil natuurbeheer in hun beleid kunnen opnemen, blijkt bovendien uit de case van grootstad Rome: 31 procent van de totale oppervlakte (40.000 hectare) is er beschermd gebied en nog eens 5.000 hectare wordt bestemd als publiek natuurgebied.
