Moet Vlaamse tuinbouw Turkse concurrentie vrezen?

De Vlaamse tuinbouw vreest klappen te krijgen wanneer Turkije lid wordt van de Europese Unie. Eerst zouden de kasgewassen, dan de veldgroenten en uiteindelijk de groenten bestemd voor de industrie de gevolgen ondervinden. De Turkse landbouw kan namelijk veel goedkoper produceren, als gevolg van de lagere lonen, de lagere stookkosten in kasten, de lagere grondprijzen en de mogelijkheid om veel grootschaliger te verbouwen. Dat schrijft Het Nieuwsblad.

Acht miljoen Turken verdienen vandaag hun brood in de landbouw, dat is meer dan in de hele Europese Unie vandaag. Het lidmaatschap zou in een eerste fase vooral banen kosten in Turkije zelf, vooral dan in het oosten van het land. Economen schatten dat uiteindelijk maar 2,5 miljoen Turken in de landbouw zullen overblijven.

De integratie van de Turkse landbouw belooft ook een dure zaak te worden. De vorige landbouwcommissaris Fischler hield rekening met 11 miljard euro, meer dan vorig jaar was gemoeid met de opname van de tien nieuwe lidstaten.

Voorlopig kunnen de tuinders echter nog op beide oren slapen. De toetredingsonderhandelingen met Turkije beginnen dan wel op 3 oktober 2005, maar ze zouden minstens 10 jaar aanslepen. Ook waartoe ze moeten leiden is een heikel punt: sommige landen willen dat er naast volwaardig lidmaatschap ook een gewoon partnerschap mogelijk blijft.