"Elektriciteit uit palmolie is flauwekulproject"

De provincie Antwerpen wordt geconfronteerd met plannen en projecten voor elektriciteitscentrales op basis van palmolie in de Antwerpse haven. Een van die projecten heeft het provinciebestuur al afgekeurd. Terecht, want het is een flauwekulproject, bijzonder inefficiënt, vooral in vergelijking met wat mogelijk is. Dat zegt Sip de Vries, voormalig voorzitter van de commissie bio-energie van de Europese boerenorganisatie Copa-Cogeca. In De Tijd formuleert hij enkele ideeën over duurzame bio-elektriciteit.

"Elk project dat gebruikmaakt van verouderde en inefficiënte verbrandingsaggregaten om stroom op te wekken, moet worden afgeketst. Dus, geen projecten aanvaarden die dieselmotoren inzetten, alleen projecten die stroom opwekken via gecombineerde gas-stoomturbines. De provincie Antwerpen en de Belgische staat moeten zich niet laten opschepen met tweederangstechnologie. Alleen het modernste is goed genoeg", zegt de Vries.

Bij de beste en efficiëntste technologie hoort ook de beste brandstof. "En dat is zeker geen plantaardige olie. De genoemde technologie loopt daarop vast en gaat kapot". Welke biobrandstof is wel geschikt? "Het antwoord is natte bio-ethanol", luidt het. Maar hoort bio-ethanol niet thuis bij de autobrandstoffen in plaats van bij de productie van elektriciteit? "Bio-ethanol wordt inderdaad bij autobrandstoffen gebruikt, maar daar hoort dan het woord 'watervrij' bij. Watervrije bio-ethanol als autobrandstof houdt ook in dat al het water uit de bio-ethanol moet worden gehaald. Dat kost een hoop energie en is duur".

Terug naar de moderne technologie van gecombineerde gas-en stoomturbines. Die kan je volgens de Vries optimaal benutten met de juiste natte bio-ethanol, een combinatie van 85 procent alcohol en 15 procent water. "Er zijn een vijftal voordelen. Natte bio-ethanol vereist minder energieverbruik in de productie in vergelijking met droge bio-ethanol. Er is sprake van geringere investeringen in het productieproces. En er ontstaat een mooi bijproduct dat benut kan worden als diervoeder, vol eiwitten, mineralen, suikers, zetmeel, vezelmateriaal en gisten. De verbranding vindt plaats met zeer geringe omgevingsemissies. En de CO2-uitstoot is véél lager".

Over stijgende voedselprijzen als gevolg van biobrandstoffen maakt de Vries zich helemaal geen zorgen. "In de EU-27 is 10 tot 15 miljoen hectare landbouwgrond beschikbaar voor toepassingen buiten de voedselsfeer, zoals biobrandstoffen voor elektriciteit. Het is mij een raadsel waarom daar nog nergens is mee begonnen. Het gebeurt niet in de landen om ons heen, het gebeurt niet in Brussel, en de Europese Commissie besteedt er al helemaal geen aandacht aan. Het Antwerpse beleid is te prijzen, het is nu wachten op een goed project. Maar ik ben bang dat dit nog heel lang zal duren".(KS)