EU-parlement wil betere condities voor seizoenarbeiders

Het Europees Parlement wil werk maken van betere arbeidsomstandigheden voor seizoenarbeiders. Hiermee wil het Parlement uitbuiting van de arbeiders aanpakken en voorkomen dat tijdelijke woonplaatsen permanent worden. De Europese Commissie heeft berekend dat elk jaar 100.000 mensen uit de derde wereld afgezakt komen naar de Europese Unie om er aan de slag te gaan als seizoenarbeider.

Het EU-Parlement wil voor ongeschoolde seizoenarbeiders van buiten de EU een reeks basisrechten en minimale werkomstandigheden vastleggen. Deze nieuwe regels mogen niet verhinderen dat lidstaten niet-Europese arbeiders kunnen weigeren wanneer er lokale arbeiders kunnen worden gevonden. Daarnaast moeten lidstaten ook vrij kunnen bepalen in welke sectoren seizoenarbeiders worden toegelaten. Traditioneel zijn dat de sectoren landbouw en toerisme, maar dit moet ook ruimer gedefinieerd kunnen worden zolang dit gebeurt in overleg met de sociale partners en zolang het seizoenaspect aanwezig is.

Wie een erkenning als seizoenarbeider wil krijgen, moet dit kunnen aantonen met een arbeidscontract of een bindende jobaanbieding waarbij zaken als loon, arbeidsuren en verblijfsaccomodatie vermeld staan. Huurgelden mogen niet excessief zijn of mogen niet automatisch afgehouden worden van het loon, meent het Parlement. Zo’n erkenning moet de seizoenarbeider ook verzekeren van minimale arbeidsomstandigheden en sociale rechten, zoals veiligheid op het werk en het recht om toe te treden tot een vakbond of de sociale zekerheid.

De aangenomen tekst door het Parlement stelt dat de werkgever moet betalen voor de reiskosten vanaf de woonplaats van de arbeider tot bij de werkgever en omgekeerd. Bovendien moet de werkgever ook de toeslag voor het visum en de gezondheidsverzekering betalen voor de start van het contract. De contracten moeten lopen van drie tot zes maanden. Arbeiders die een klacht indienen tegen hun werkgever, hebben het recht om in de lidstaat te blijven terwijl ze uitkijken naar andere seizoensarbeid.

Werkgevers en onderaannemers die deze verplichtingen niet nakomen, zullen als het van de EU-Parlementsleden afhangt “effectieve en gepaste sancties” krijgen en ze zullen de seizoenarbeider moeten compenseren. Wie over de schreef gaat, riskeert zelfs om gedurende verschillende jaren een verbod te krijgen om niet-Europese seizoenarbeiders aan te werven. Het is aan de lidstaten om de nodige controle uit te oefenen.