Belgische kwekersrechten beter beschermd

De Belgische wetgeving op de kwekersrechten is aangepast aan de recentste versie van het internationaal verdrag voor de bescherming van kweekproducten (UPOV). Dit betekent dat kwekers nu ook in België een betere bescherming genieten. Zo bedraagt de beschermingsduur van het kwekersrecht 25 jaar, waar dit vroeger slechts 20 jaar was.

Het kwekersrecht geeft aan de houder het alleenrecht voor verhandeling van zaad en vermeerderingsmateriaal. Ook kan hij aan anderen onder bepaalde voorwaarden een licentie verlenen. België was het laatste land van de 67 UPOV-lidstaten die de wijzigingen aan het verdrag, dat dateert van 1991, nog moest omzetten in nationale wetgeving.

Door de gedateerde wetgeving vroegen Belgische kwekers de laatste jaren steeds minder nationale kwekersrechten aan. Vorig jaar werden er bijvoorbeeld geen aanvragen ingediend. Sinds 1994 werden wel 673 Belgische aanvragen ingediend bij het Communautair Bureau voor Plantenrassen dat kwekersrecht geeft voor de volledige Europese Unie. Daarnaast vragen Belgische kwekers vaak een nationale bescherming aan in het land waar ze het zaaigoed commercialiseren.

Vanaf nu is de Belgische wetgeving in overeenstemming gebracht met het UPOV-verdrag van 1991. Dit betekent dat de definities van ras en kweker beter geformuleerd zijn, dat de bescherming wordt uitgebreid tot heel het plantenrijk en dat de definitie van de term nieuwheid wordt aangepast. Ook wordt het kwekersrecht verlengd met vijf jaar, waardoor er nu een bescherming is van 25 jaar.

Sinds de aanpassing wordt het kwekersrecht ook uitgebreid naar rassen die afgeleid zijn van het beschermde ras, naar rassen die zich niet duidelijk onderscheiden en naar rassen waarbij het beschermde ras herhaaldelijk nodig is voor de productie. “Voor het gebruik van hoevezaden wordt er wel een afwijking op het kwekersrecht ingevoerd”, laat minister van Ondernemen en Vereenvoudigen Vincent Van Quickenborne weten.