Wegtrekkende boeren werken verwoestijning in de hand

Naast een pleidooi voor het behoud van woestijnen wijzen de VN in het nieuwe rapport 'Global Deserts Outlook' ook op het gevaar van desertificatie. De woestijnen worden immers niet alleen doodser, ze breiden zich ook uit doordat de zogenaamde 'drooglanden', de gebieden tussen woestijn en vruchtbare grond, steeds vaker zijn achtergelaten door de bevolking. Nu is zo'n vierde van het landoppervlak woestijn.

Als men het droogland niet meer cultiveert, kan in de toekomst 41 procent van het landoppervlak uit woestijn bestaan. Volgens de VN zou het verlaten van droogland de landbouw 42 miljard euro per jaar kosten. Vooral in Sub-Sahara-Afrika en Zuid-Azië is het probleem volgens de VN acuut. Doordat alsmaar meer landbouwers de randgebieden van de woestijn verlaten, dreigen die gebieden uit te drogen, zodat er een nog groter tekort onstaat aan voedsel in arme gebieden.

Daarnaast baart ook het verkeerd gebruik van woestijngronden zorgen. Woestijnen kunnen namelijk meer zijn dan woestenijen: niet alleen bieden ze oneindige mogelijkheden om zonne-energie te winnen, ze hebben ook een zeer rijk eco-systeem, waaruit voedsel kan gewonnen worden, zelfs zonder water. De Nipaplant bijvoorbeeld, die gewonnen wordt in de Sonoranwoestijn in het westen van Mexico, brengt een graansoort voort die droogtebestendig is en zelfs op zeewater groeit.

Door de opwarming van de aarde worden echter alsmaar meer woestijnen bedreigd. Ook de mens helpt een handje aan de drooglegging. Er wordt steeds meer een beroep gedaan op het onvervangbaar water dat onder de woestijn te vinden is. "Saudi-Arabië exporteert water in de vorm van graan dat door irrigatie groeit, Jordanië doet hetzelfde in de vorm van tomaten", verklaart specialist Andrew Warren van het University College London, "als waterbronnen over-geëxploiteerd zijn, wordt het water op termijn zouter en dus minder bruikbaar".

Meer informatie: Global Deserts Outlook