nieuws

Vormt eiwitvoorziening obstakel voor bioveehouderij?

nieuws
Vanaf 2012 moeten biologisch gehouden varkens en kippen een volledig biologisch rantsoen krijgen. Volgens het Agrarisch Dagblad worden er vraagtekens geplaatst bij deze doelstelling en wordt hier en daar al voorzichtig gesproken over mogelijk uitstel van deze eis. Grote knelpunt is het gebrek aan hoogwaardig biologisch eiwit.
28 december 2010  – Laatst bijgewerkt om 14 september 2020 14:13

Vanaf 2012 moeten biologisch gehouden varkens en kippen een volledig biologisch rantsoen krijgen. Volgens het Agrarisch Dagblad worden er vraagtekens geplaatst bij deze doelstelling en wordt hier en daar al voorzichtig gesproken over mogelijk uitstel van deze eis. Grote knelpunt is het gebrek aan hoogwaardig biologisch eiwit, zo blijkt uit onderzoek van het Deens landbouwkenniscentrum in Aarhus.

Volgend jaar moet blijken of de Europese Commissie vasthoudt aan de eis van een volledig biologisch rantsoen voor biokippen en -varkens vanaf 2012. Er moet immers een tekort aan biologisch gewonnen plantaardig eiwit worden verwacht, stelt het Deens landbouwkenniscentrum. Vraag is dus of het allemaal wel mogelijk is, schrijft het Agrarisch Dagblad.

De biologische sector zal alle zeilen moeten bijzetten om aan de eisen te voldoen. Bronnen voor hoogwaardig eiwit zijn soja, maïseiwit, aardappeleiwit, raapzaad en zonnebloempitten. De veehouderij moet in de slag om deze grondstoffen ook concurreren met de grondstoffenbehoefte voor levensmiddelen.

Dat zal betekenen dat de biologische sector nadrukkelijk op zoek moet naar andere bronnen van eiwit, zo concluderen de Deense onderzoekers. Ze noemen onder meer algeneiwit, vliegenlarven en mosselen als mogelijke alternatieven. Vismeel, wormen, schelpdieren en kroos worden als overige opties naar voor geschoven.

"Het knelpunt bij de eiwitvoorziening zit hem vooral in de kwaliteit van de eiwitten die beschikbaar zijn", zegt Leen Janmaat van het Nederlandse Louis Bolk-instituut. Het gaat dan vooral om aminozuren als methionine en lysine die de dieren nodig hebben om efficiënt te kunnen groeien en produceren.

In de biologische sector wordt gediscussieerd over de aanvaardbaarheid van het toevoegen van synthetische aminozuren. Voor de productie van plantaardige biologische eiwitten zou een ruime definitie van het begrip regio de mogelijkheden voor de eiwitvoorziening kunnen verruimen. Dat strookt evenwel niet met de wens van de biolandbouw om zoveel mogelijk regionaal te werken.

Bron: Agrarisch Dagblad

Gerelateerde artikels

Er zijn :newsItemCount nieuwe artikels sinds jouw laatste bezoek