nieuws

Vleescavia's doen intrede in Vlaanderen

nieuws
In de komkommertijd is er zelfs tijd voor vleescavia's. In de Zuid-Amerikaanse Andeslanden zijn de dieren de jongste jaren uitgegroeid tot een echte lekkernij. Zelfs kleine boeren kunnen de cavia's kweken omdat er nauwelijks infrastructuur voor nodig is. De Grobbendonkenaar Steve Devis is een van de eerste Vlaamse bezitters van de zogeheten cuy's. Hij gebruikt ze als nieuwsoortig huisdier.
3 augustus 2005  – Laatst bijgewerkt om 14 september 2020 13:55
In de komkommertijd is er ook aandacht voor vleescavia's. In de Zuid-Amerikaanse Andeslanden zijn de dieren de jongste jaren uitgegroeid tot een echte lekkernij. Zelfs kleine boeren kunnen de cavia's kweken omdat er nauwelijks infrastructuur voor nodig is. De Grobbendonkenaar Steve Devis is een van de eerste Vlaamse bezitters van de zogeheten cuy's. Hij gebruikt ze als nieuwsoortig huisdier.

Wanneer Steve Devis zijn tuinhuis vol cuy's openzwaait, komt er uit de hokken een wietwiet-gefluit dat de decibels van een gewone cavia duidelijk overstijgt. Eén cuy wordt zo zenuwachtig van het onbekende bezoek, dat hij zonder aarzelen over een muur van een halve meter hoog springt. "Ik had altijd gewone cavia's", begint Steve Devis. "Tot ik op internet iets las over buitenmaatse vleescavia's."

"De jongen wegen bij hun geboorte al 200 gram, ruim twee keer het geboortegewicht van een gewone cavia", zegt Steve. "Ze blijven tot de leeftijd van twee jaar keihard doorgroeien. Daarna gaat het minder snel. Maar tot zijn dood blijft een cuy aandikken en uitzetten, zodat hij op het einde zo'n 50 centimeter lang is. Vandaar dat een cuy minder oud wordt dan een gewone cavia. Vijf jaar is al een respectabele leeftijd".

In de kwekerijen in Zuid-Amerika worden ze vetgemest tot vijf kilo. Hier weegt een volwassen cuy rond de 3,5 kilo, nog altijd twee kilo meer dan een doorsnee cavia. Terwijl een normale cavia drie tenen heeft, lopen cuy's op voorpoten met vijf tenen en achterpoten met zes tenen. De reuzencavia's zijn uitstekende slachtdieren. Ze verorberen alles wat groen is en worden gevoerd met keukenafval tot ze dik genoeg zijn om op te eten. "Maar ik houd ze zeker niet om ze te slachten", zegt de Grobbendonkenaar.

Bron: Gazet van Antwerpen</i>

Gerelateerde artikels

Er zijn :newsItemCount nieuwe artikels sinds jouw laatste bezoek