Vlaams ontwikkelingsbeleid past agro-ecologie reeds toe

Olivier De Schutter, de Belgische VN-rapporteur voor het recht op voedsel, stelde op 8 maart zijn eindverslag voor waarin hij pleit voor kleinschalige 'ecolandbouw' om het wereldvoedelsysteem te versterken. Vlaams volksvertegenwoordiger Sabine Poleyn (CD&V) vernam van minister-president Kris Peeters hoe deze VN-voorstellen vertaald worden in het Vlaams bilateraal ontwikkelingsbeleid.

Kris Peeters deelt de mening van de VN-rapporteur dat ecologische landbouwtechnieken een belangrijke rol spelen bij het vergroten van de voedselzekerheid in ontwikkelingslanden. "Enerzijds dient de landbouw weerbaar te worden gemaakt voor de effecten van de klimaatverandering", zegt Peeters, "anderzijds is de landbouw zelf een bron van broeikasgassen die leidt tot klimaatverandering en kan zij mits aangepaste technieken bijdragen tot klimaatsmitigatie."
 
"In de beleidsnota Buitenlands Beleid 2009-2014 is opgenomen dat er rekening gehouden zal worden met het effect van de klimaatsverandering op de landbouwproductie en er aandacht besteed zal worden aan kleine, familiale landbouwbedrijven zodat ze de nodige middelen kunnen verwerven om duurzaam landbouw te beoefenen", aldus Peeters.

Het Vlaams bilateraal ontwikkelingsbeleid concentreert zich op de landbouwsector in de partnerlanden Malawi en Zuid-Afrika. "In de strategienota met Malawi werd opgenomen dat milieu- en klimaatrisico’s met betrekking tot landbouw en voedselzekerheid in rekening moeten worden gebracht", laat de minister-president weten. "Ook in de nieuwe strategienota (2012-2016) met Zuid-Afrika wil ik deze problematiek maximaal integreren bij steun aan de Zuid-Afrikaanse landbouw."

Dat ecologische landbouwprincipes meegenomen worden in het Vlaams ontwikkelingsbeleid, bewijst de Vlaamse Regering volgens Peeters met de subsidie van 320.000 euro aan het ‘Community Agroforestry Tree Seeds Banks’-project. "Bedoeling van dit project is om de algemene levensomstandigheden van een aantal lokale gemeenschappen in Malawi en Mozambique te verbeteren", legt Peeters uit.

Het project zal daartoe bijdragen door deze gemeenschappen een aantal agrobosbouwtoepassingen aan te leren zodat deze geïntegreerd kunnen worden in de gangbare landbouwsystemen. Verder wil men met de bevoorrading en verspreiding van kiemplasma voor bomen verbeteren. "Op deze manier hoopt het project het tekort aan boomzaden voor de agrobosbouw te kunnen verhelpen", zegt Peeters.
 
Hij is er van overtuigd dat de langetermijneffecten van dit project zowel van agro-ecologische als socio-economische aard zijn. "Ze zullen onder meer bijdragen tot een verbetering van de biodiversiteit, de bescherming tegen erosie, een efficiënter gebruik van natuurlijke hulpbronnen en bodemnutriënten en het bevorderen van diversificatie van gewassen en inkomsten uit de landbouw", aldus de minister-president.

Wervel vindt het veelbelovend dat minister-president Peeters in zijn ontwikkelingsbeleid al de switch heeft gemaakt naar agro-ecologie. “VN-rapporteur Olivier De Schutter haalt echter evenzeer aan dat ook in de ontwikkelde landen die omschakeling nodig is”, zegt Jeroen Watté. “De paradigmawissel naar agro-ecologische intensivering laat in Vlaanderen op zich wachten als we kijken naar het gros van het landbouwonderzoek”, beweert hij.

“Als de minister-president een pleidooi voert voor gentechnologie - dat bij uitstek past in het paradigma van grootschalige industriële landbouw - dan stelt Wervel zich de vraag of de Vlaamse beleidsmakers Olivier De Schutter wel echt begrepen hebben”, aldus Watté.

In De Tijd drukt Peeters zijn voorkeur uit voor een intensieve, ecologische landbouw in Vlaanderen. "Wereldwijd, maar ook in Vlaanderen, zullen we het moeten rooien met het huidig beschikbare landbouwareaal. Daarom moeten we het productiepotentieel van de Vlaamse landbouw maximaal benutten", verklaart Peeters zijn keuze. Hij voegt er aan toe dat de verdere intensivering van de Vlaamse landbouw moet gebeuren met respect voor het leefmilieu.