West-Vlaamse varkensboeren krijgen ondersteuning bij bioveiligheid

De Westhoek en Midden West-Vlaanderen huisvesten samen 80 procent van de West-Vlaamse varkens. Dat is bijna de helft van de totale Vlaamse varkensstapel. “Varkenshouders leven momenteel in moeilijke en onzekere tijden. Naast de angst voor dierziekten zijn er discussies over vergunningen, emissies, mestwetgeving en dierenwelzijn. Ook de economische situatie van de sector is niet altijd even gunstig”, aldus landbouwonderzoeksinstelling Inagro.

Om de gezondheid zo veel mogelijk onder controle te houden, zijn bioveiligheidsmaatregelen essentieel. “Door de dichte varkenspopulatie in de regio is het van cruciaal belang dat elk varkensbedrijf goede bioveiligheidsmaatregelen hanteert. Zo voorkomt de varkenshouder insleep van ziektes én verhoogt hij de gezondheidsstatus van zijn varkens. Dat resulteert in betere technische prestaties, en bijgevolg in betere economische prestaties”, zegt An Cools, onderzoeker varkenshouderij bij Inagro.

Hoewel het in theorie vaak logisch en eenvoudig is, is bioveiligheid toepassen in de praktijk niet altijd evident. Vaak botsen varkenshouders op praktische problemen of weten ze niet goed hoe of waar te beginnen.

Op zoek naar bioveiligheidsmaatregelen op bedrijven

Deze constatering was voor Boerenbond, Inagro en DGZ aanleding om de handen ineen te slaan. Door middel van twee projecten, binnen het Europese subsidiëringsprogramma voor plattelandsontwikkeling LEADER, willen ze de varkensboer bij de hand nemen. De projecten ‘Weerbaarheid in de Westhoek, van boer tot varken en terug’ en ‘Weerbare varkens en boeren in Midden West-Vlaanderen’ werden elk beloond met ruim 70.000 euro Europese subsidie.

De projectpartners organiseren verschillende workshops om praktische tips en tricks over bioveiligheid uit te wisselen. En samen met de varkenshouder en zijn bedrijfsdierenarts wordt er op zoek gegaan naar creatieve oplossingen op maat van het bedrijf.

De boer communicatief weerbaarder maken

Niet alleen willen de organisaties de weerbaarheid van varkensbedrijven aanpakken, ook de varkensboer zelf komt aan bod. Zo willen de projectpartners werken aan de communicatieve vaardigheden van de varkenshouder. “Uit een enquête onder ruim 50 varkenshouders is gebleken dat men heel goed het belang van bioveiligheid begrijpt, maar dat men het in de praktijk moeilijk vindt om de regels aan erfbetreders uit te leggen. In deze communicatie willen we de boeren trainen”, verklaart Cools.

De onderzoeker voegt eraan toe dat tijdens workshops en trainingen ook de interactie met buren aan bod komt. “Toepassingen van de bioveiligheid betekent in de praktijk dat je bedrijf meer afgesloten is van de buitenwereld. Dat kan bij buren het gevoel oproepen dat er iets niet pluis is. Bij de workshops geven wij de varkenshouder tools mee die hij in de communicatie met zijn buren kan gebruiken. Hierdoor ontstaat er meer begrip bij de buren wat de onderlinge relatie ten goede komt.”