Schapenhouder verkozen tot zorgboer van het jaar

Kurt Haemelinck is mentaal gehandicapt. Eén keer in de week verlaat hij de instelling om landbouwer Johan Deyaert te helpen in zijn schapenbedrijf in de Hogenakkerstraat. "In de winter voeder ik de dieren in de stallen en help ik bij het lammeren. In de zomer trek ik mee naar de dijken langs de Schelde en Durme om de schapen te verzetten", vertelt hulpboer Kurt. Hij kijkt echt uit naar zijn maandagse uitstap: "Als ik mag meerijden met de tractor, is mijn dag compleet".'

Behalve Kurt vangt Johan, één van de 64 zorgboeren in Oost-Vlaanderen, jongeren op die geplaatst zijn door de jeugdrechter. "De gasten voelen zich op de eerste werkdag onwennig. Ze komen meestal uit een grote stad en belanden in een voor hen onbekende wereld", vertelt Johan. De schaapherder weet vooraf niks af van de achtergrond van de jongeren. "Dat zijn mijn zaken niet. Ik wil onbevooroordeeld aan de slag gaan met hen. Ik besef ook wel dat het geen doetjes zijn, anders kwamen ze niet in aanraking met het gerecht".

Naarmate het contact vordert, komen de tongen los. "De jongeren groeiden doorgaans op in probleemgezinnen, waar alcohol en drugs gangbaar zijn. Zelf stelden ze al criminele daden. Toch weiger ik hen te aanzien als criminelen", vertelt de zorgboer. De jongeren verblijven enkele weken tot maanden op het erf, 's nachts zelfs in een tentje. "Ik ben geen opvoeder. Bij mij krijgen de jongeren gewoon te kans te herademen. De voorbije jaren ving ik er vijftien op, en nooit liep het mis".

Vandaag is het voor Johan en zijn vrouw Martine moeilijk om jongeren te ontvangen door uitbreidingswerken aan het bedrijf. Ze gaan schapenkaas maken en een hoevewinkel opstarten.