Populatie Vlaamse dubbeldoelkoeien onder druk door hoge melkprijs
De klassieke Vlaamse dubbeldoelkoeien staan onder druk als gevolg van de hoge melkprijzen. Gemengde bedrijven, die Vlaamse rassen combineerden met Holstein, hebben de voorbije twee jaar gekozen voor meer melkkoeien. De Coöperatie voor Rundveeverbetering (CRV) schat dat de populatie de voorbije anderhalve jaar met vijf procent verminderd is. Positief voor de handhaving van de rassen, die met uitsterven bedreigd zijn, is de premie die in het kader van het nieuwe GLB verhoogd is.
De premie voor het houden van Vlaamse rundveerassen is gestegen van 150 naar 250 euro. “Als je aan MPR (melkproductieregistratie) doet, is de premie zelf gestegen van 175 naar 280 euro”, vertelt Gabriël Deschuymer van het Studie- en Documentatiecentrum voor Vlaamse Rundveerassen (SDVR) en verbonden aan de Vlaams-Belgische fokkerijorganisatie CRV. Met de premie hoopt Europa de ouden rassen in stand te houden. “Je weet maar nooit. Misschien dat de kwaliteiten van deze oeroude Vlaamse rassen in de toekomst weer nodig zijn”, legt Deschuymer uit. Als voorbeeld wijst hij op de klimaatopwarming. “De Vlaamse dubbeldoelkoeien zijn bestand tegen elk weertype, mogelijk kunnen ze ooit gebruikt worden om in te kruisen.”
Het gaat om vier Vlaamse runderrassen: West-Vlaams rood, witrood, Belgisch wit-blauw dubbeldoel en Kempens roodbont. Het zijn allemaal dubbeldoelkoeien die zowel melk produceren en een behoorlijke vleesopbrengst hebben. Door de specialisatie in de landbouw de voorbije decennia zijn deze Vlaamse rassen verdrukt door de pure melkkoeien en vleesveekoeien, koeien met een hogere productiviteit. De voorbije decennia is de populatie Vlaamse rassen dan ook sterk afgenomen. Deschuymer schat dat er van elk ras nog zo’n 1.500 dieren rondlopen. Wat betreft het Kempens roodbont gaat het maar om een paar honderd.
Melkkoeien voor dubbeldoel
Het laatste anderhalf jaar is de populatie verder afgenomen, vervolgt de CRV-man. Als belangrijkste reden voert hij de hoge melkprijzen aan. “Sommige veehouders houden de rassen in combinatie met melkvee. Door de hoge melkprijzen zijn ze meer typische melkkoeien gaan houden en hebben ze de Vlaamse rassen afgestoten of verminderd in aantal.” Hij schat de terugloop op zo’n vijf procent per ras. Uitzondering is het rood ras van West-Vlaanderen. Vlees van dit ras heeft sinds 2019 een Europese erkenning als 'Beschermde Oorsprongsbenaming'. Hierdoor is het vlees in waarde gestegen en is er onder boeren meer animo om de dieren aan te houden. Deschuymer schat de groei op zo’n vijf procent.
Het is de vraag naar lokale producten die mogelijk de redding kan betekenen voor de andere rassen. Deschuymer ziet interesse bij bioboeren die in de korteketenverkoop actief zijn en met de dubbeldoelkoeien zowel melk als vlees op stal hebben. Een voordeel van deze dubbeldoelkoeien is ook dat het zeer robuuste dieren zijn die relatief weinig aandacht vereisen.
Of dit korteketenpotentieel op korte termijn leidt tot een opleving van het ras valt volgens hem te betwijfelen. De veehouders, die vasthouden aan of teruggrijpen naar de Vlaamse rassen, zijn te verdelen in twee groepen: de bioboeren of de gepassioneerde, oudere veehouder. “Veel van deze veehouders zullen de komende jaren stoppen of hun activiteiten afbouwen en dat zal ten koste gaan van de populatie”, aldus Deschuymer die daarom de premieverhoging va de Europese Unie toejuicht. “Dat zal sommige veehouders motiveren om niet te stoppen waardoor de populatie misschien stabiel blijft.”
Wie redt de oude Casselkoe?
ReportageBron: Eigen berichtgeving
