"Pink Lady beschadigt onze economie en ons klimaat"

Een student Politieke Wetenschappen aan de Vrije Universiteit Brussel (VUB) roept in een opiniestuk in De Morgen op om inheemse appels te kopen en Pink Lady’s links te laten liggen. “Door deze exotische appels te eten, schaden we niet alleen onze binnenlandse economie maar ook ons klimaat”, aldus Wouter Torbeyns. Hij roept de regering op om de markt eerlijk te maken en grote vervuilers te weren. “Want het fenomeen doet zich voor op allerlei markten, van fruit tot suiker. Het gaat niet alleen over de keuze van de appels die we eten. Het is ook een keuze voor het soort wereld waarin we leven.”

Pink Lady-appels hebben veel zon nodig om te groeien. Ze worden bijvoorbeeld gekweekt in Nieuw-Zeeland, Zuid-Afrika en Chili. “Vorig jaar importeerde België 149.961 ton appels, goed voor bijna 125 miljoen euro, maar we exporteerden nog meer appels, namelijk 235.583 ton met een waarde van 124 miljoen euro. Reken maar uit hoeveel het ons zou opleveren als we wat meer eigen appels aten”, klinkt het. Maar naast het economische is er ook het ecologische verhaal. “En dat is ernstiger. Schepen en vliegtuigen die nodig zijn voor de aanvoer produceren acht procent van de wereldwijde CO2-uitstoot.”

Volgens Wouter Torbeyns heeft de voornaamste reden om appels te importeren met de seizoenen te maken. “In de lente en de zomer zijn verse, sappige Belgische appels moeilijk te vinden. Vooral in die periode importeren we appels van de andere kant van de wereld, want in het zuidelijk halfrond zijn de seizoenen omgekeerd. Op zich is dat een goede reden, maar men vergeet dat er veel alternatieven zijn”, stelt de student.

“Met de nieuwe technologie kun je fruit gemakkelijk enkele maanden bewaren. Dat kost veel energie maar is nog altijd beter voor het milieu dan de aanvoer met het vliegtuig of de boot”, beweert Torbeyns. Een tweede, meer drastische oplossing zou er volgens hem in bestaan om buiten het seizoen gewoon geen appels te eten, of soorten die zich beter laten bewaren. “Appels zijn niet onmisbaar en het aanbod lijkt de vraag te scheppen. Vergelijk met mandarijntjes, die we alleen in de winter eten omdat ze er de rest van het jaar niet zijn.”

De Pink Lady is trouwens niet zomaar een alternatief voor onze eigen appels buiten het seizoen, meent hij. “Het is een groeiend bedrijf dat onze markt beetje bij beetje overneemt.” Vorig jaar was de Jonagold, zowat de bekendste Belgische appels, nog altijd de marktleider met een aandeel van 43 procent. Maar we zien dat de Jonagold van jaar tot jaar terrein verliest, terwijl het marktaandeel van de Pink Lady sinds 2008 meer dan verdubbeld is, naar 21,3 procent in 2015. Als die evolutie aanhoudt, zullen de Belgische fruittelers hun leiderspositie in hun eigen land verliezen”, voorspelt de VUB-student.

Torbeyns is van oordeel dat het gaat om een symptoom van een snel globaliserende wereld. “Het gaat om winst, niet om waarden. Door Pink Lady's te eten, schaden we niet alleen onze binnenlandse economie maar ook ons klimaat. We moeten die trend keren.” Hij is van mening dat we een regering nodig hebben die de markt eerlijk maakt en grote vervuilers weert. “We hebben een mentaliteitswijziging nodig om niet volledig afhankelijk te worden van grote bedrijven. Want niet alleen de Pink Lady rukt op. Het fenomeen doet zich voor op allerlei markten, van fruit tot suiker. Dit gaat niet alleen over de keuze van de appels die we eten. Het is ook een keuze voor het soort van wereld waarin we willen leven. Het soort van wereld waarin we onze kinderen en kleinkinderen willen zien opgroeien.”