Paardenmiddel tegen agressieve leerlingen

Beatrijs Vandecasteele van de Pedagogische Begeleidingsdienst maakte kennis met equicoaching via een sessie bij Eric Van Poucke, de bedenker van de methode. "Ik zag meteen dat we ook binnen het onderwijs met deze vorm van coaching aan de slag konden gaan", zegt ze enthousiast.

Samen met haar collega Sabine De Vogelas volgde Beatrijs een opleiding tot paardencoach en samen staan ze, nu ja, te trappelen om hun kennis te delen met directeurs, leraars en leerlingen van het Gentse stadsonderwijs. Directie en leerkrachten scherpen hun leidinggevende en communicatieve vaardigheden aan, leerlingen worden geconfronteerd met onaanvaardbaar gedrag.

Schepen van Onderwijs Rudy Coddens ziet wel brood in het project, dat in Gent de naam Equ-coaching kreeg. "De i is weggevallen omdat we de nadruk willen leggen op het EQ, de emotionele intelligentie. Gent is de eerste stad in België - en wellicht ook ver daarbuiten - die dit aanbiedt op onderwijsniveau. Het project is bedoeld voor directie, leerkrachten, en leerlingen van het beroeps, deeltijds onderwijs én van de internaten. De reacties vanuit onderwijshoek zijn heel positief en dit schooljaar alleen al plannen we 120 sessies".

Die sessies vinden plaats in het Coaching Center in Oosterzele en in de Kaaksmetehoeve in Drongen. "In Oosterzele werken we met Witse, een appaloosa", zegt Sabine De Vogelas. "Een heel betrouwbaar, verdraagzaam en solide dier. In Drongen gaan we aan de slag met Brabantse trekpaarden. Die zien er imposant uit en komen in het begin misschien wat bedreigend over, maar eigenlijk zijn dat heel rustige dieren".

Wat kan een paard dat een therapeut of psycholoog niet kan? "Een paard reageert heel direct en open op gedrag, op lichaamstaal en emoties", legt Beatrijs uit. "Dat gaat terug naar zijn instinct als kuddedier. Om te overleven moesten de paarden elkaars signalen bliksemsnel kunnen interpreteren: is het veilig of niet? Een paard is als het ware de spiegel van je gedrag. Tegen de coach kan een leerling nog volhouden dat het probleem is opgelost, maar het paard kan hij niet om de tuin leiden".

Om dat te bewijzen mag Rudy Coddens in de weide met Witse. "Dit is een oefening die we ook met de leerlingen doen", zegt Beatrijs. "Denk aan iemand met wie je graag eens op stap zou gaan en probeer met die persoon in je achterhoofd rond de weide te wandelen met het paard". Coddens neemt de teugels vast; het paard stapt gewillig naast hem mee. "Ik heb aan mijn vrouw gedacht", glimlacht de schepen.

"Denk nu aan iemand met wie je helemaal niet samen wil wandelen en probeer de oefening opnieuw", vervolgt Beatrijs. Tot ongeloof van de schepen weigert Witse om nog een stap te verzetten. "Neen, ik ga niet zeggen met wie ik nu in mijn hoofd zat", lacht Coddens. "Maar ik ben wel onder de indruk van dit resultaat".

"In het begin stuitten we op veel ongeloof", lachen de paardencoaches, "maar wie zelf een paar oefeningen doet met de paarden, is snel overtuigd".(KS)