"Nog geen seconde spijt gehad van bedrijfsstopzetting"

De harddiscounters hebben de tuinbouw in een diepe crisis geduwd, luidt het bij de Mechelse Veilingen. Veel tuinders worstelen dan ook met de vraag of het nog zin heeft om ermee door te gaan. Het Laatste Nieuws ging op bezoek bij René Pattyn, die zijn leven dit jaar een andere wending gaf.

Een kwarteeuw lang kwam René Pattyn als tuinder aan de kost, maar vorig jaar besliste hij om met zijn serrebedrijf in Onze-Lieve-Vrouw-Waver te stoppen. Hij ging aan de slag bij tuinspeciaalzaak Frans Agro in Putte. "Al van jongsaf aan wilde ik tuinder worden en daarom ben ik ook naar de tuinbouwschool gegaan. Ik heb het bedrijf overgenomen van mijn ouders en het in drie stappen gemoderniseerd. Eind juni heb ik mijn laatste witte selder geoogst".

Na drie tegenvallende jaren was voor Pattyn de maat vol. In 25 jaar tijd heeft hij zijn omzet zien verviervoudigen, maar dat is niet het geval voor de winstmarges. "Intussen zijn de productiekosten enorm gestegen. Ik heb het geluk dat ik zelf kon beslissen om te stoppen, mijn leningen waren bijna allemaal vereffend. Momenteel ben ik 44, en dus nog niet te oud om iets nieuw te beginnen. Eigenlijk had ik nu wéér moeten investeren, maar dat zag ik niet meer zitten".

Bij Frans Agro heeft Pattyn zijn vroegere beroepsfierheid teruggevonden. "Ik heb het altijd jammer gevonden dat ik als teler niet langer zelf naar de klok mocht. Sinds 1997 wordt alles immers in blok verkocht. Bij mijn huidige job voel ik opnieuw appreciatie, zowel van de collega's als van de klanten". De nieuwe situatie schenkt Pattyn naar eigen zeggen ook meer gemoedsrust en levenskwaliteit. "De financiële druk is weg en we hebben opnieuw tijd voor de kinderen. Het enige nadeel is dat ik mijn vrouw veel minder zie".