Mag het ook eens over boerenwelzijn gaan?

Op tijd en stond sieren krantenkoppen over dierenwelzijn de pagina’s van de media. Bijna altijd zijn het trieste verhalen waarbij de lezer vaak niet anders kan dan concluderen dat de Vlaamse veehouderij geen fijne omgeving zou zijn voor een dier om zijn leven door te brengen. Cijfers die uit de context gehaald worden of beelden die niet eens afkomstig zijn uit Vlaamse stallen helpen alvast niet om het debat open en eerlijk te kunnen voeren.

Want dat we hier over moeten praten, is duidelijk. We moeten praten over wat er al goed gaat. Over de hoogste dierenwelzijnseisen waaraan we in Vlaanderen voldoen en over de extra inspanningen die onze veehouders doen om het hun dieren nog aangenamer te maken. Over de band tussen de boer en zijn dieren. Over de vrijloopstallen voor onze zeugen en de zorg voor kleine biggen, grote investeringen voor het ideale stalklimaat voor elk dier en de regelmatige pedicure voor melkvee.

Maar we moeten ook praten over wat er nog beter kan. Want af en toe loopt het mis, op een Vlaams landbouwbedrijf of in de schakels die daarop volgen. En dan is er extra aandacht en bijkomende inspanning nodig. Met de Dierenwelzijnsscan die Boerenbond samen met ILVO ontwikkelde, is er alvast een goed instrument op de markt om als veehouder het dierenwelzijn op je bedrijf proactief te monitoren en tips te krijgen over hoe het nog beter kan.

Doet de Vlaamse veehouderij het al goed? Zeker. Kan het nog beter? Absoluut. En daar willen wij aan meewerken. Maar wel op een eerlijke manier. Het gaat niet op om hier ongelimiteerd bijkomende eisen rond dierenwelzijn op tafel te leggen en intussen ongegeneerd voedsel te blijven consumeren uit regio’s waar dierenwelzijn minder of zelfs helemaal niet van tel is. De batterijkooien – die in Vlaanderen verboden zijn – werden dankbaar onthaald in Oekraïne, maar de eieren die uit dit land komen, worden wel gewoon gebruikt in onze koekjesindustrie. Zolang de consument de keuze krijgt tussen ‘goedkoop’ en ‘goedkoper’, zal de Vlaamse producent het onderspit delven, hoe hoog zijn inspanningen voor dierenwelzijn ook mogen zijn.

De consument mag gerust zijn. De Vlaamse boer zal zijn dieren altijd naar het beste van zijn kunnen blijven verzorgen, ook als zijn economische situatie hier onder lijdt. Maar is het dan niet hoog tijd dat we ook eens over boerenwelzijn praten?

Met dit opiniestuk wil de auteur een bijdrage leveren aan het maatschappelijk debat. De auteur schrijft in eigen naam en is verantwoordelijk voor de inhoud van de tekst.

De auteur

Lode Ceyssens is voorzitter van Boerenbond, de grootste landbouworganisatie in Vlaanderen.