Landbouwer en buurtbewoners ruziën over hooibalen

Mooi Meetjesland?!', stond een paar dagen geleden in knalrode verf te lezen op de stapel hooibalen aan de Kruispolderstraat, maar een paar uur later was de boodschap alweer verdwenen. “De eigenaar is de tekst te lijf gegaan met een borstel en een emmer zeepsop. Er zijn alleen nog een paar strepen verf overgebleven”, zegt buurman Evert van Wijk. Hij is één van de mensen die zich hartgrondig ergert aan de ingepakte hooiberg in de polder. “De mensen van Sint-Margriete en de toeristen op een nabijgelegen camping spreken er schande van. Die witte kubussen zijn van kilometers ver zichtbaar en ontsieren het mooie krekenlandschap”.

De man heeft nog een andere goeie reden om zich te ergeren: zijn echtgenote Marleen Figoureux opent binnenkort in een vroegere schuur een gastenverblijf voor plattelandstoerisme. Dat dreigt meteen een stuk van zijn charme te verliezen. “Het lijkt wel alsof hij dat opzettelijk gedaan heeft”, zegt van Wijk. “In plaats van uit te kijken op een groen landschap, zullen de gasten nu tegen een witte muur van plastic kubussen aankijken. Die landbouwer heeft alle ruimte in de omgeving van zijn bedrijf, maar hij kiest bewust het mooiste plekje uit om die strobalen neer te ploffen”.

Van Wijk leeft naar eigen zeggen al jaren in de beste verstandhouding met de boeren in de streek. “Toeristen, natuurliefhebbers, buitenbewoners en boeren zijn al lang geen vijanden meer, maar partners die leven en genieten in hetzelfde landschap. Ik vind het jammer dat één boer de hele landbouwsector in een kwaad daglicht stelt”.

De landbouwer in kwestie begrijpt de commotie niet. “Storen ze zich nu ook al aan wat strobalen? Dat is toch te zot om los te lopen?”, zegt zijn echtgenote. 'Overal in de polders zie je zulke stapels liggen, maar er is niemand die zich daar druk om maakt. Behalve hier. De eigenaar van de camping is trouwens ook een boer: hij heeft zelf pakken stro die soms meer dan een jaar blijven liggen”.

“Wij zijn landbouwers die hier werken voor ons brood. We moeten ons toch de les niet laten spellen door mensen die hier enkel wat amusement zoeken? Als het aan hen ligt, zouden de boeren hier helemaal niks meer mogen. Die strobalen zullen daar trouwens niet eeuwig blijven liggen: dat is voeder voor de dieren. Mijn man haalt daar regelmatig een paar balen weg”, aldus nog de boerin.(GL)