Enige Amerikaanse witloofboer leerde stiel in België

De fascinatie van de 45-jarige Richard voor de typisch Vlaamse groente begon toen hij als puber een vakantiejob deed in een Frans restaurant in Sacramento. "Ik moest er de borden afwassen. De chef wist dat ik thuis een paar groenten teelde en dat ik landbouwer wilde worden. Op een gegeven moment hield hij een witte groente voor mijn neus die ik nog nooit had gezien. Het bleek Belgisch witloof".

Richard kocht een zakje zaadjes maar oogstte niks. Dus trok hij naar het mekka van het witloof om er de stiel te leren. "In 1982 ben ik met mijn spaarcenten naar Frankrijk, Nederland en België getrokken om er te stelen met mijn ogen. In de buurt van Kampenhout heb ik gewerkt bij Jan Pauwels, een schitterende vent die me alles heeft geleerd over de traditionele manier van witloof telen. Ik heb nog niet zo lang geleden vernomen dat hij jaren geleden zelfmoord heeft gepleegd omdat het slecht ging met zijn bedrijf".

Na tien maanden trok Richard terug naar Californië en begon in 1983 op kleine schaal witloof te telen. "In het begin stelde het niet veel voor en ik heb veel last gehad om het teelproces aan te passen aan het Californische klimaat. Tien jaar lang heb ik gesukkeld. Van de ene slechte oogst kwam ik in het volgende financiële probleem terecht. Maar ik heb doorgezet omdat het mijn jongensdroom was".

Vooraleer zijn landgenoten massaal kiezen voor hespenrolletjes-in-kaassaus is er nog veel werk, beseft ook Richard. "Voorlopig verkopen we vooral aan klasserestaurants, waar de chef-koks kicken op die bittere en unieke smaak. Maar de volgende jaren ga ik me bezighouden met de iets populairdere eetgelegenheden. Zodat veel meer Amerikanen witloof ontdekken. Jullie Belgen eten per jaar gemiddeld 9 kilo per persoon, in Amerika is dat 25 gram".

Meer informatie: Endive World