Enig tankstation voor bio-ethanol mag niet verkopen

Niets doet vermoeden dat het tankstation van OctaPlus langs de Waverse Steenweg in Oudergem uniek is. Het heeft hetzelfde rood-blauwe logo en dezelfde brandstofpompen als de 190 andere Belgische vestigingen van de onafhankelijke brandstofverdeler. Het enige verschil is dat er ook een pomp voor bio-ethanol staat. Het tankstation in Oudergem is daarmee het enige in België waar brandstof op basis van vergiste tarwe of suikerbieten te koop is. Althans, in theorie.

Gewone autogebruikers mogen hier immers niet tanken, legt de pompbediende uit. "We hebben geen vergunning voor de verkoop aan particulieren". Dat is jammer, want er rijden in België al auto's rond met een motor die in staat is bio-ethanol te verbranden. Saab, Volvo en Ford hebben modellen op de markt gebracht die rijden op zowel gewone benzine als E85, de naam die aangeeft dat het om een mengsel van 85 procent ethanol en 15 procent benzine gaat.

Hoe het komt dat OctaPlus geen toelating krijgt om zijn biobrandstof te verkopen, heeft met een eigenaardigheid in de wetgeving te maken, zegt Vincent Declerck, marketingmanager van OctaPlus. De federale overheid heeft in 2006 beslist dat ze alleen aan ethanol uit Belgische verwerkingsinstallaties een verkoopvergunning aflevert. En voorlopig is er geen enkele fabriek die Belgische ethanol maakt. De 7.000 liter E85 die OctaPlus in zijn station in Oudergem opgeslagen heeft, is ingevoerd uit Nederland. Die kan de brandstofverdeler alleen kwijt aan enkele selecte klanten - zoals de verkopers van de E85-testwagens van Saab. Ook het Europees Commissielid voor Energie, de Let Andris Piebalgs, laat er - noblesse oblige - zijn auto voltanken.

De ethanolanekdote is maar een van de vele bizarre verhalen uit de wondere wereld van de Belgische biobrandstof. Terwijl in Zweden in 2.000 tankstations E85 getankt kan worden, is er in België geen enkel. Ook in heel wat andere landen, zoals Groot-Brittannië, Oostenrijk en Duitsland, is ethanol te koop. Niet te verwonderen dat Saab zijn E85-auto's vooral in de grensstreek verkocht heeft. "Mensen uit de buurt van Kortrijk tanken in Frankrijk", zegt Umberto Stefani, de woordvoerder van Saab. "Het is vlabij en door het aanmoedigingsbeleid van de overheid kost een liter E85 er maar 80 cent".

Ook biodiesel komt in België niet van de grond. Voorlopig mengt Total als enige grote distributeur diesel op basis van koolzaad, soja of zonnebloemolie door zijn conventionele brandstof. Niet dat de klant er iets van merkt. De Franse groep heeft in zijn stations geen speciale pomp voor biodiesel. Wie langs een Total-station rijdt, zal bovendien soms helemaal geen biodiesel tanken. "We mengen er geen vaste verhouding door", zegt woordvoerder Eddy De Beucker. "Het hangt af van de marktomstandigheden. We streven naar een percentage van 5 procent biodiesel, maar dat lukt niet altijd".

"Door de stijging van prijzen voor landbouwproducten, is biodiesel enorm duur geworden", gaat Eddy De Beucker verder. Fame, de technische naam voor de biodiesel die Total onder meer bij producent Oleon uit Ertvelde aankoopt, kost sommige dagen dubbel zoveel als gewone diesel. "Bovendien maken we in onze raffinaderij in Antwerpen of in Feluy nog extra kosten om die biodiesel te mengen", merkt De Beucker op. "Er zijn aparte opslagplaatsen en menginstallaties voor nodig".

Het aanbieden van biodiesel kost zijn bedrijf geld, zegt de woordvoerder. Dat verklaart ook waarom geen enkele andere brandstofverdeler op de Belgische markt vandaag biodiesel aanbiedt, ondanks de lagere accijnzen. Waarom doet Total het dan wel ? "We zijn marktleider in België", zegt De Beucker. "We vinden dat daarmee een verantwoordelijkheid samengaat". Met zijn 480 stations en een marktaandeel van 18,5 procent mag Total dan wel een verdienstelijke poging doen om biodiesel te verkopen, toch zullen we daarmee nooit de norm van 5,75 procent halen, die België met Europa afgesproken heeft. "Als er niets verandert, missen we het doel met ongeveer 80 procent", besluit De Beucker.(KS)