Diepvriesvis is niet altijd wat het lijkt

The Sunday Times en Greenpeace sloegen de handen in elkaar voor een grootschalig onderzoek naar diepvriesvis op de Britse markt. Uit DNA-analyses bij vierhonderd pakken diepvriesvis bleek dat zes procent van de vis niet de soort was die op de verpakking vermeld stond. In zijn jongste nummer pakt Test-Aankoop zelf uit met een onderzoek naar kabeljauw. Alle Belgische restaurants serveerden de juiste vissoort.

"Misschien lijkt het cijfer weinig, maar het gaat wel om een reusachtige industrie", merkt onderzoekster Dr. Sarah Helyar van de Bangor University op. "De gevolgen voor de bescherming van vissoorten en de keuzevrijheid van de consument zijn groot. Beschermde vissoorten worden als commerciële vis verkocht of goedkopere soorten als een dure variant."

Zo blijkt een pak diepvriesvis dat als kabeljauw verkocht wordt in werkelijkheid dikwijls schelvis te zijn, een soort die zowat 30 procent goedkoper is. Bij vijf merken diepvriesvis op de Britse markt schommelden de foute vermeldingen tussen 3,2 en 8,5 procent. Bij diepvriesvis van het merk Lidl bleek een kwart verkeerd gelabeld. De keten kondigde in de krant aan om producten onmiddellijk terug te roepen als ze verkeerd gelabeld zijn.

Twee jaar geleden al bleek uit een onderzoek van het Britse voedselagentschap dat in tien procent van 380 vismaaltijden in restaurants een andere vissoort op het bord verscheen. In 2010 ontdekte de University College Dublin dat in 156 stalen verse vis een kwart van de kabeljauw door de goedkopere schelvis vervangen werd.

Ivo Mechels van consumentenorganisatie Test-Aankoop is niet verwonderd. Hij is op de hoogte van eerder onderzoek in Frankrijk en Zwitserland waar het percentage vis met een fout label nog veel hoger lag. In zijn jongste nummer pakt Test-Aankoop zelf uit met een onderzoek naar kabeljauw. Lukraak over het land koos de organisatie 43 restaurants, bestelde er telkens kabeljauw en kreeg ook telkens kabeljauw op het bord geserveerd, zo bleek uit DNA-onderzoek.