Boer specialiseert zich in bevoorrading zoo

Op vele plaatsen vormt de oprukkende industrie en bebouwing een bedreiging voor de landbouw. Zo ook op de Puursesteenweg. Die is bijna volledig omgetoverd tot een KMO- of industriezone. Toch zorgen enkele tuindersbedrijven er nog altijd voor de groene noot. Renaat Schelfhout is als tuinder zelfs een buitenbeentje. Hij levert massa's voer voor de bewoners van de Antwerpse Zoo en weet dat de okapi alleen luzerne lust.

"De okapi's zijn erg kieskeurig. Voor gras of hooi halen ze hun neus op, ze heten alleen luzerne. Die wordt in Vlaanderen weinig geteeld en we voeren hem dus grotendeels vanuit Frankrijk in maar zelf heb ik nu toch ook al één hectare aangelegd om dat voer direct bij de hand te hebben", vertelt Renaat Schelfhout.

Hij leidt nu het bedrijf dat zijn ouders oprichtten. Zij waren het nog die zich in 1974 specialiseerden in de bevoorrading van de Antwerpse Zoo. "Dat betekent wel elke dag om zes uur beginnen maaien en iedere week vijf- tot zesmaal naar Antwerpen of Planckendael rijden met mijn tractor met twee aanhangwagens erachter. De meeste dieren moeten elke dag hun vers hooi of gras hebben want vooral de dikhuiden, de olifanten en nijlpaarden, lusten geen pap van oud gras. Voor hen moet het geurig vers zijn. Flamingo's zijn dan weer verlekkerd op rode wortelen."

Renaats grootste probleem zijn de vele maatregelen zoals de 'MAP's of mestactieplannen die de boer in een keurslijf steken. "Enorm opletten is het voor wat je sproeit om niet te veel nitraten achter te laten in de grond. Wat ik dan weer sproei, wordt door de zoo flink gecontroleerd. Ik moet met geen zootje van voer afkomen. Doe ik ook niet want onze vertrouwensband met de zoo loopt al meer dan 30 jaar".

Schrik voor de oprukkende industrie en nijverheid heeft Renaat Schelfhout ook niet. "We zitten hier in een landbouwzone en dat zie ik niet snel veranderen. Gelukkig maar, want alleen op die manier kan ik ook op lange termijn plannen. Het is wel elke dag werken en vakantie zit er voor mij niet in. Sedert ik zeven jaar geleden trouwde heb ik nog maar twee dagen vakantie kunnen nemen. Op dat vlak staat een boer nog nergens en ik vind het moeilijk om het kapitaal dat al je materieel vertegenwoordigt, zomaar achter te laten in handen van een 'uitzendboer'".