België ziet toppaarden over de grenzen vertrekken

Sinds de Olympische Spelen in Montréal, waar François Mathy met Gai Luron en Stanny Van Paesschen met Porsche twee bronzen medailles behaalden, werden in België gefokte paarden heel populair. Ze werden verkocht over heel de wereld en zorgden overal voor successen.

De Canadees Ian Millar vestigde zijn naam met Big Ben, een krachtpatser die tweemaal op rij de finale van de Wereldbeker jumping won en gefokt werd aan de rand van Kalmthoutse Heide. Zijn prestaties en zijn prijzengeld spraken zo tot de verbeelding van de Canadezen dat hij dit jaar een standbeeld kreeg in Toronto. In Barcelona (1992) won Jos Lansink, toen nog een Nederlander, voor onze noorderburen teamgoud met Egano. In 1996 wonnen de Duitsers individueel goud en teamgoud met twee Belgische warmbloedpaarden in hun ploeg.

De Duitsers, voor wie de paardenfokkerij ongeveer een zaak van nationaal belang is, bloosden wel even toen Ulrich Kirchhoff met Jus de Pomme, gefokt in Merelbeke, en Franke Sloothaak met Jolie Coeur, gefokt aan de kust, de helft van het team vormden dat Duitsland goud bezorgde. Toen enkele dagen later Kirchhoff met diezelfde Jus de Pomme ook de individuele gouden medaille voor Duitsland binnenhaalde, waren de Duitsers overtuigd van de waarde van de Belgische fokkers.

Vier jaar later won Saudi-Arabië zijn eerste olympische medaille met de in Peer geboren Khash Al-Aan. Hij bleef toen nipt Ludo Philippaerts voor die met Otterongo op de vierde plaats eindigde. In 2004 was er in Athene weer geen medaille voor België, dat het moest doen met vierde plaatsen voor Ludo Philippaerts (Parco) en Dirk Demeersman (Clinton). Een Belgisch paard deed het wel voor de Amerikaan McLain Ward. Met Saphyre, een zoon van Darco die als Safari van het Merelsnest bij Walter Van den Bunder werd geboren, bezorgde hij zijn team goud.

Ook op EK's en WK's wonnen de Belgische paarden een pak medailles. Voor de Belgische ruiters bleef dit beperkt tot twee stuks: zilver op het EK 2001 in Arnhem voor Ludo Philippaerts met Otterongo en de bronzen Belgische teammedaille op het WK 2002 in Jerez. België werd de voorbije decennia niet alleen via zijn handelaars een internationale draaischijf voor de paardensport, ook de producten van de BWP-fokkers genieten veel interesse. Het is daarom moeilijk, zelfs bijna onmogelijk voor onze Belgische ruiters om hun toppaarden in eigen beheer te houden.

Lees ook: geVILT: Meest belovende Vlaamse topsporters hebben vier benen