Amerikaanse voedselhulp is big business

De Amerikaanse voedselhulp heeft niet bepaald een maagdelijk wit imago en een nieuw rapport van het Institute for Agriculture and Trade Policy (IATP) in Minnesota zal daar geen verandering in brengen. De voedselhulp uit de VS blijkt immers inefficiënt, verkwistend en in de meeste gevallen zo georganiseerd te zijn dat de agro-industrie en sommige NGO's er meer van profiteren dan de mensen in de ontwikkelingslanden.

De VS geven wereldwijd de meeste voedselhulp. Vorig jaar was 56 procent van alle voedselhulp afkomstig uit Amerika. Daarna volgde Europa met 20 procent. Alleen de VS en Zuid-Korea verkopen een deel van het voedsel dat tot hun pakket voedselhulp behoort, in plaats van het gratis weg te geven. Vorig jaar ontvingen Ethiopië, Noord-Korea, Soedan, Bangladesh en Eritrea de meeste voedselhulp.

De Amerikaanse dominantie heeft tot twee klachten geleid bij de WTO. De eerste betreft de verkoop van het voedsel door NGO's ter plaatse. Die verkoop levert geld op voor andere hulpacties, maar leidt ook tot lagere prijzen voor producenten in ontwikkelingslanden. Dergelijke programma's zouden volgens het IATP-rapport verboden moeten worden. Verder zou het bevoordelen van de Amerikaanse agro-business resulteren in dumpingpraktijken. Voedsel wordt in ontwikkelingslanden gedumpt onder de kostprijs.

Volgens de huidige Amerikaanse wet moet bijvoorbeeld minimaal 75 procent van de Amerikaanse voedselhulp geproduceerd en verscheept worden vanuit de VS. Slechts een paar bedrijven, met name Cargill en Archer-Daniels Midland, mogen meedingen naar de contracten. Het gevolg is dat de regering gemiddeld 11 procent meer betaalt voor voedselhulp dan op de vrije markt zou moeten betaald worden.

Meer informatie: US Food Aid: Time to Get It Right