Visserijbeleid EU beperkt vlootcapaciteit onvoldoende

De Europese Rekenkamer onderzocht of het visserijbeleid de vlootcapaciteit heeft kunnen verkleinen. "De huidige maatregelen hebben gefaald", luidt het verdict. De Rekenkamer adviseert om vangst- en overcapaciteit beter te definiëren, adequate maatregelen te treffen om vangstcapaciteit en -mogelijkheden in evenwicht te brengen en doeltreffende beperkingen op te leggen aan de capaciteit van de vissersvloot.

Het gemeenschappelijk visserijbeleid van de EU is gericht op het bevorderen van duurzame visserij door een evenwicht te bewerkstelligen tussen visbestanden en de vissersvloot en zo overexploitatie van de visbestanden te voorkomen. De Europese Rekenkamer beoordeelde in hoeverre de EU-maatregelen geresulteerd hebben in de aanpassing van de capaciteit van de vissersvloten aan de vangstmogelijkheden.

Voor de controle werden zeven lidstaten (Denemarken, Spanje, Frankrijk, Italië, Polen, Portugal en het Verenigd Koninkrijk) geselecteerd op grond van de omvang van hun vissersvloten en de beschikbare middelen voor het aanpassen van hun vissersvloten in het kader van het Europees Visserijfonds. De Rekenkamer verifieerde ook gegevens van de Europese Commissie.

Uit de controle blijkt dat overcapaciteit van de vissersvloot één van de belangrijkste redenen blijft waarom het visserijbeleid van de EU faalt in het waarborgen van een duurzame visserij. Ook in 1993 en 2007 vestigde de Rekenkamer de aandacht op het probleem van de overcapaciteit. Het thema keerde ook telkens terug bij de eerdere hervormingen van het visserijbeleid, maar de genomen maatregelen hebben dus gefaald.

Het rapport identificeert gebreken in de opzet en uitvoering van maatregelen om te komen tot een evenwicht tussen de vangstcapaciteit en de beschikbare vangstmogelijkheden. De bestaande definities van vangstcapaciteit geven geen goed beeld meer van het vangstvermogen van vaartuigen. Bovendien leggen maxima geen werkelijke beperkingen op voor de capaciteit van de vissersvloot. Overcapaciteit in de visserij, nochtans één van de hoekstenen van het visserijbeleid en het visserijfonds, wordt nergens gedefinieerd of gekwantificeerd.

De gecontroleerde lidstaten hebben niet voldaan aan hun verplichtingen in het kader van het gemeenschappelijk visserijbeleid om doeltreffende maatregelen door te voeren teneinde de vangstcapaciteit af te stemmen op de vangstmogelijkheden. Vier van de zeven onderzochte lidstaten hebben zelfs geen toereikende doelstellingen voor het verminderen van de capaciteit.

"De lidstaten dienen te waarborgen dat maatregelen ter ondersteuning van investeringen aan boord strikt worden toegepast en niet leiden tot een toename van het vangstvermogen", verklaart de Rekenkamer. "Zij moeten ook garanderen dat de selectiecriteria voor de buitenbedrijfstelling van vissersvaartuigen zodanig zijn opgezet dat ze een positief effect hebben op de duurzaamheid van de beoogde visbestanden en dat er geen overheidssteun wordt gegeven voor de buitenbedrijfstelling van inactieve vissersvaartuigen."

Meer info: Europese Rekenkamer over de capaciteit van de vissersvloten